MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık hakkında; TCK"nun 158/1-d, 52/2-4, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan ..."ın emlakçılık yaptığı, sanığın 30/03/2012 tarihinde katılan ..."ın iş yerine gittiği, tapu fotokopisini verdiği dairesini acilen satmak istediğini, babasının hastanede olduğunu, ameliyat olması gerektiğini söylemesi üzerine katılan ..."ın alıcı olarak diğer katılan ..."e ulaştığı, sanığın katılanlara evi gösterdikten sonra kapora istemesi üzerine aralarında düzenlenen satış sözleşmesi ile katılan ..."in 1.000 TL parayı sanığa teslim ettiği, sanığın daha sonra katılanları arayarak ameliyat için 3.000 TL"ye daha ihtiyaç olduğunu söylediği,katılanların sanığa 3.000 TL"yi verdikten sonra sanığa bir daha ulaşılamamaları üzerine katılanlar tarafından yapılan araştırmada sanığın kendilerine satacağını söylediği evin Aralık 2011 tarihinde satıldığını öğrendikleri, bu şekilde sanığın toplam 4.000 TL haksız menfaat temin etmek suretiyle üzerine atılı dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda; sanık savunması, katılan beyanları, tanık ifadeleri ve dosya kapsamından sanığın mahkumiyetine ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine;ancak;
Sanık hakkında ilk kurulan 14/02/2013 tarih ve 2012/783 (E) ve 2013/58 (K) sayılı kararda atılı suçtan sonuç olarak sanığın 1 yıl hapis ve 4.000 TL adli para cezası ile mahkumiyetine hükmedildiği, anılan hükmün sanık tarafından temyizi üzerine kazanılmış hakkı korunarak bozulduğunun anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK.nun 326/son maddesi gereğince kazanılmış haklarının saklı tutulmaması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sonuç cezanın “ 1 yıl hapis ve 4.000 TL adli para cezası” olarak belirlenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.