Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/10167 Esas 2014/17103 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Bandırma Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/03/2014
NUMARASI : 2013/1340-2014/392

Dava dilekçesinde, bahçeye geçiş yolu yapılması ve bahçeye müdahalenin önlenmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı Adnan Akkuş tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacılar vekili dava dilekçesinde, kat irtifakı kurulu anagayrimenkulde, binanın arka cephesinde bulunan ortak bahçeye geçiş olmadığı halde davalının bağımsız bölümlerinden projeye aykırı olarak merdiven yaparak bahçeyi özel alanları haline getirdiklerini, tahta perde ile ikiye böldüklerini bildirerek, tespit edilecek uygun bir yerden bahçeye geçit hakkı tesisini, bahçeyi ikiye bölen ağaç setin kal"ini, bahçeye iniş için yapılan merdivenin kaldırılmasını istemişlerdir. Mahkemece, ağaç set yıkılmış olduğundan bu konuda karar verilmesine yer olmadığına, bahçeye geçiş için yapılan portatif merdivenin kaldırılmasına, bilirkişi raporunda belirlenen bölümden bahçe duvarının yıkılarak bahçeye giriş kapısı yapılmasına karar verilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
634 sayılı Kat Mülkiyeti Yasasının 19. maddesine göre, kat maliklerinden biri bütün kat maliklerinin beşte dördünün yazılı muvafakatı olmadan anagayrimenkulün ortak yerlerinde inşaat, onarım, tesis ve değişiklik yaptıramaz. Dosya içindeki bilgi ve belgelere göre, dava konusu anagayrimenkul kat maliklerince bu konuda alınmış bir karar veya kat maliklerinin yazılı muvafakatları bulunmadığı anlaşılmaktadır. Buna göre hakim, kat maliklerinin iradesi yerine geçip projeye uygun düşmeyecek şekilde düzenleme ve değişiklik yapılmasına karar veremeyeceğinden bahçeye geçiş sağlanması isteminin reddine karar verilmesi gerekirken, bahçe duvarı yıkılarak kapı yapılmasına karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. Maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 27.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.