Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2019/484 Esas 2020/3934 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/484
Karar No: 2020/3934
Karar Tarihi: 10.11.2020

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2019/484 Esas 2020/3934 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, yağma suçuyla mahkumiyet hükmü verilen bir davada yapılan temyiz başvurusunu görüştü. Dosyadaki kanıtlara ve Anayasa Mahkemesi tarafından verilen bir iptal kararına dayanarak, mahkumiyet hükmünün infaz aşamasında TCK'nın 53. maddesiyle ilgili düzenlemelerin gözetilmesi gerektiği belirtildi. Temyiz başvurusunda mağdurun savunma imkanı olup olmadığına dair rapor alınmadığı ve cezanın belirlenmesinde kanuna aykırı davranıldığı iddiaları gündeme getirildi ancak bu konularda bozma kararı verilmedi. Sonuç olarak, mahkumiyet hükmü usul ve kanuna uygun bulunarak onaylandı. Kanun maddeleri olarak TCK'nin 53. ve 149. maddeleri ile 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı belirtilmiştir.

6. Ceza Dairesi 2019/484 E. , 2020/3934 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Mahkumiyet hükmünün doğal sonucu olan TCK"nin 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının ve 15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde yapılan değişikliğin, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüş;
Somut olayda uygulama koşulları bulunmayan TCK’nin 150/2. maddesi ile cezadan indirim yapılması, karşı temyiz olmadığından; mağdur ... hakkında, beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda olup olmadığına ilişkin uzman tabip raporu alınmadan veya mağdurun beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda olduğuna dair mahkemenin gözlemi, denetime olanak verecek şekilde tutanaklara yansıtılmadan, sanık hakkında bu mağdura yönelik eylem nedeniyle kurulan hükümde 5237 sayılı Yasanın 149. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendi yanı sıra (e) bendine yer verilerek temel ceza tayini, kanuna aykırı ise de, temel cezanın alt sınırdan tayini karşısında bu husus sonuca etkili görülmediğinden; anılan hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulu’nun takdirine göre; sanık ... savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 10.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.