MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 12.11.2013 gün 2013/1-251 Esas 2013/454 Karar sayılı içtihadında vurgulandığı üzere “tanık, kendisine karşı yürütülmeyen bir ceza soruşturmasında, olay hakkında beş duyusu ile edindiği algılamaları ifadesiyle açığa vuran kişidir. Herkes tanık olma ehliyetine sahip olduğundan çocuklar ve akıl hastalarının da tanıklığına başvurabilecektir. Ancak tanığın anlatımlarına itibar edilip edilmeyeceği yargılama makamının takdirindedir.” Temyize konu olayın tek görgü tanığı olan ..."in, 25.09.1999 doğumlu olup, 15.12.2011 olan suç tarihi itibariyle, 15 yaşını ikmal etmediği, CMK"nın 50/1-a maddesi uyarınca, “dinlenme sırasında onbeş yaşını doldurmamış tanıkların yeminsiz dinlenmeleri gerektiği” nin hüküm altına alındığı, bununla birlikte tanık ..."in, 27.06.2012 tarihli Cumhuriyet savcısı ve 27.03.2013 tarihli mahkeme huzurunda dinlenmesinde yemin verdirilerek, beyanlarına başvurulmuş ise de, “yemin” kurumunun teknik anlamda, tanığa, yetkili merciler önünde doğruyu, olduğu gibi söyletme amacına matuf olduğu, 15 yaşından küçük tanıklara yemin verdirilmemesinin, bu kişilerin yeminin hukuki anlam ve sonuçlarını henüz idrak kabiliyetinde olmadıkları varsayımından hareketle yasal düzenlemeye bağlandığı, yoksa, yeminsiz dinlenmesi gereken tanığın yeminli dinlenmiş olmasının, şahitliğin sıhhatine halel getirmediği, delilin yasal olma niteliğini ortadan kaldırmadığı, kaldı ki temyiz inceleme tarihi itibariyle tanık ..."in, 15 yaşını doldurmuş olduğu da anlaşıldığından, telafisi mümkün olmayan ve sonuca da etkili görülmeyen bu husus bozma nedeni yapılmamış; sanık hakkında hüküm kurulurken, TCK"nın 53. maddesi ile yapılan uygulamada, 27.03.2013 olan karar tarihi itibariyle yasaya aykırı her hangi bir yön bulunmadığının anlaşılması karşısında bu yöndeki tebliğnamede bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş; ancak adı geçen maddenin uygulanması sırasında birinci, ikinci ve dördüncü fıkralarındaki bazı sözcüklerin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, anılan Kanun maddesinin 1. fıkrasındaki ""hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak"" hükmü gereğince infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın tekerrüre esas alınan ... Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2007/102 Esas 2008/7 Karar sayılı ilamı ile verilen 1.000,00 TL adli para cezasına ilişkin ilamın karar tarihi itibariyle kesin nitelikte olup bu ilam yönünden tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı, sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas başkaca da bir ilamının bulunmadığının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından tekerrür hükümleri ile ilgili bölümün çıkarılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.06.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.