Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/16734 Esas 2006/13788 Karar Sayılı İlamı

Davacı, 31.10.1995-1.7.2003 tarihleri arasında Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı dava dilekçesinde  31.10.1995 tarihinden itibaren 01.07.2003 tarihine kadar olan sürede Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitini istemiştir.
Mahkemece davanın istek gibi kabulüne karar verilmiştir.
Dairemizin ve giderek Yargıtay’ın yerleşmiş görüşleri, Tarım Bağ-Kur sigortalısının kısa süreli olarak zorunlu sigortalı olarak çalışmasının tarım faaliyetinin devamına engel olmayacağı ve dolayısıyla  bu hizmetler dışında tarım faaliyetinin kanıtlanması durumunda sigortalığının kabulü gerekeceği yönündedir. Somut olayda ise davacı 15.11.1990 tarihinden itibaren 07.12.1995 tarihine kadar  5 yıl 22 gün süre ile sürekli  bir biçimde 1479 sayılı Yasa kapsamında Bağ-Kur sigortalı olarak çalışmış ve  primleri ödemiştir. Başka bir anlatımla çalışması kısa süreli çalışma niteliğinde değildir. Davanın yasal dayanağını oluşturan 2926 sayılı Yasa"nın 6/b maddesi hükmüne göre, “diğer sosyal güvenlik kuruluşları kapsamına tabi bir işte çalışanların, çalışmaya başladıkları tarihten itibaren sigortalılıkları sona erer.”  Sigortalılığın yeniden başlaması için Kuruma yeniden müracaatın bulunması veya tarım Bağ-Kur sigortalılığına devam etme iradesini ortaya  koyacak şekilde düzenli prim  ödemelerinin yada sattığı  ürünlerden prim kesintisinin yapılmış olması  gerekir.   Davacı bu tarihten sonra  yeniden tescil talebinde bulunmamış  prim ödememiş, ancak  mahkemece de  davacının sattığı  ürün  bedellerinden prim kesintisi  yapılıp yapılmadığı da  araştırılmamıştır. 
Yapılacak iş,  davacıya varsa 7.12.1995 tarihinden sonra ürün sattığı kişi veya kuruluşları açıklattırmak, bu kişi  veya kuruluşlardan  ürün bedellerinden  kesinti yapılıp yapılmadığını  sormak,  yapılmış ise belgelerini getirtmek ve tüm deliller birarada  değerlendirilerek  sonuca  varmaktır. 
Mahkemece,  bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın  yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 04.12.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.