MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : İşkence
HÜKÜM : Sanıklar haklarında açılan kamu davasının 765 sayılı TCK.nun 102/3, 104/2 ve 5271 sayılı CMK.nun 223/8. madde ve fıkrası uyarınca düşürülmesine


Gereği görüşülüp düşünüldü:

Dava zamanaşımı, olay tarihinden itibaren yasa tarafından belirlenen sürelerin geçmesi halinde Devletin yargılama hakkından vazgeçmesidir. Fiil hukuka aykırı ve suç teşkil etse bile fail cezalandırılmamakta, davanın düşürülmesine karar verilmektedir.

T.C. Anayasa"sının 38. maddesinin 1. fıkrasında, ""kimse, işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanunun suç saymadığı bir fiilden dolayı cezalandırılamaz; kimseye suç işlediği zaman kanunda o suç için konulmuş olan cezadan daha ağır bir ceza verilemez"" denildikten sonra 2. fıkrada, ""suç ve ceza zamanaşımı ile ceza mahkumiyetinin sonuçları konusunda da yukarıdaki fıkra uygulanır"" denmekle, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren ve zamanaşımı süresi yönünden aleyhe sonuç doğuran yasanın uygulanamayacağı kabul edilmiştir.

Dava zamanaşımı, sonuçları itibariyle maddi ceza hukukuna ilişkin olup Anayasa"nın 38, TCK.nun 2 ve 7. maddeleri uyarınca, suç tarihinden sonra lehe yapılan yasal değişiklikten sanık yararlanacak, aleyhe olan değişiklikler ise uygulanmayacaktır. Diğer bir anlatımla, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren yasayla zamanaşımı süresi sanık aleyhine yeniden düzenlenmişse aleyhe sonuç doğuran yeni yasa değil, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan yasa tatbik olunacaktır. Yargıtay"ın süreklilik gösteren uygulamaları bu doğrultudadır.

Somut olayda; sanığa yüklenen suç olay tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK.nun 243. maddesinde düzenlenmiş olup, zamanaşımına ilişkin bir hüküm içermemektedir. Dava zamanaşımı, yasanın 102 ve devamı maddelerinde düzenlenmiştir. 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK.nun 94. maddesinde, yasanın kabul edildiği ilk şeklinde zamanaşımına ilişkin bir hüküm bulunmadığı halde, 11.04.2013 gün, 6459 sayılı Yasanın 9. maddesi ile 94. maddeye eklenen 6. fıkrada ""Bu suçtan dolayı zamanaşımı işlemez"" hükmü kabuledilmiştir. Dava zamanaşımının uygulanmayacağını kabul etmesi nedeniyle aleyhe olan bu hüküm, yürürlüğe girdiği tarihten sonra işlenen suçlarda uygulanacak, geçmişe etkili olmayacaktır.

Bu itibarla incelenen dosyada, suçun işlendiği iddia olunan tarihte yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK.nun, 4449 sayılı Yasa ile değişiklik yapılmadan önce 243. maddesinde suçun yaptırımı ""5 seneye kadar hapis ve ömür boyu veya süreli memuriyetten yoksun kılma"" cezası iken, olaydan sonra 26.08.1999 tarih ve 4449 sayılı Yasanın 1. maddesi ile yapılan değişiklik sonucu hapis cezasının (5252 sayılı Yasanın 6. maddesi ile ağır hapis cezası hapis cezasına dönüştürülmüştür.) yukarı sınırı 8 yıl olarak kabul edilmiştir.

01.06.2005 günü yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK.nun 94. maddesinde ise, 3 yıldan 12 yıla kadar hapis cezası öngörülmüştür.

Yasal değişiklikler gözetildiğinde, hükmolunacak cezaların yukarı sınırları ve zamanaşımı süresi itibariyle en lehe olan hüküm; suç tarihinde yürürlükte bulunan ve en fazla 5 yıl hapis cezasını öngören 765 sayılı TCK.nun 243/1. maddesi olup, aynı Yasanın 102/4 maddesinde öngörülen asli 5 yıllık, hukuki kesinti halinde 104/2 maddesi uyarınca 7 yıl 6 aylık kesintili (uzamış, olağanüstü) dava zamanaşımına tabidir.

Açıklanan nedenlerle yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonu cunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, katılanın suçun sabit olduğuna, düşme kararının usul ve yasaya aykırı olduğuna yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak:

Suç tarihinde yürürlükte olup 5237 sayılı Türk Ceza Kanununa göre lehe bulunan 765 sayılı Türk Ceza Kanunun"da sanıklara yüklenen suç için yasada öngörülen cezanın üst sınırına göre 765 sayılı TCK.nun 102/4. maddesinde öngörülen 5 yıllık asli dava zamanaşımının suç ve şikayet tarihleri arasında dolmuş olduğundan, sanıklar hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeni ile 765 sayılı TCK.nun 102/4. ve CMK.nun 223. maddesi yerine, 765 sayılı TCK.nun 102/3, 104/2 ve CMK.nun 223/8. madde ve fıkrası uyarınca düşürülmesine karar verilmesi,

Yasaya aykırı, katılanın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), ancak: yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, hükümden " 765 sayılı TCK.nun 102/3, 104/2. ve 5271 sayılı CMK.nun 223/8. maddeleri" ibaresi çıkartılıp, yerine "765 sayılı TCK.nun 102/4. ve CMK 223/8. madde ve fıkraları" ibaresinin yazılması suretiyle hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 23.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.