Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/14465 Esas 2006/13595 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2006/14465
Karar No: 2006/13595

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/14465 Esas 2006/13595 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi         2006/14465 E.  ,  2006/13595 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi     :  Zonguldak 1.İş Mahkemesi
    Tarih               : 21.6.2006
    No                   : 332-451  

    Davacı meslek hastalığı  sonucu maluliyetinden doğan manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
    Hükmün davalı  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
    Dava, nitelikçe meslek hastalığı nedeniyle meslekte kazanma güç kaybı oranının %0’dan %13,2’ye çıkması nedeniyle %13,2 fark malüliyet için manevi tazminat istemine ilişkindir. Davalı tarafından meslek hastalığı nedeniyle %13,2 oranında meslekte kazanma gücünün kaybedildiğini belirleyen Sağlık Bakanlığı Zonguldak Uzunmehmet Göğüs Hastalıkları Hastanesi’nin 20.04.2006 tarihli raporuna itiraz edildiğine göre, davacının malüliyet nedeniyle 15.12.1993 tarihinde %0 olarak belirlenen sürekli iş göremezlik oranının 13 yıl içerisinde %13,2 artışla %13,2 oranına ulaşmasının tıbben mümkün bulunup bulunmadığı da dikkate alınarak 506 sayılı yasanın 109. maddesi çerçevesinde Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu’ndan rapor alınması, ilgililerce buna itiraz olunması halinde, Adli Tıp Kurumu’ndan  rapor alınarak hiçbir kuşku ve duraksamaya yol açmayacak biçimde meslekte güç kayıp oranının saptanmasından sonra davacının tazminatının belirlenmesi gerektiği açıktır.
    Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgulara aykırı biçimde ve özellikle davalı vekilinin sürekli iş göremezlik oranına ilişkin itirazları usulünce araştırılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
    O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
    SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle  BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının  incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 30.11.2006  gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.