Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Olay, aydınlatma olmayan tek yönlü yolda ve yağmurlu havada seyreden sanığın otomobilinin üç yayaya çarpması sonucu meydana gelmiştir. Yayalardan ikisi kemik kırığı oluşacak şekilde, biri ise basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmıştır. Yargılama sonucu, yayaların yolun ters tarafından yürümeleri nedeniyle asli kusurlu olduklarına karar verilmiştir. Kararda TCK'nın 89/4, 62/1, 50/1-a ve 52/2-4 maddelerine atıfta bulunulmuştur.
TCK'nın 89/4 maddesi, \"Taksirle bir kişinin ölümüne veya yaralanmasına sebebiyet veren kişi, bir aydan üç yıla kadar hapis veya adlî para cezası ile cezalandırılır.\" düzenlemesini içermektedir. 62/1 maddesi ise, \"Eylemi neticesi sebebiyle birden fazla kişinin yaralanması veya ölümüne sebebiyet verilmesi halinde, ceza yarı oranında artırılır.\" hükmünü içermektedir. 50/1-a maddesi, \"Kusurun değerlendirilmesinde, kural ihlalinin anlam ve önemi, kişinin özellikleri, fiilin işleniş şekli, fiilin yasal olmayan bir amaca hizmet edip etmediği ve benzeri durumlar dikkate alınır.\" şeklinde düzenlenmiştir. Son olarak, 52/2-4 maddeleri ise, \"Kişinin kusur durumu ve ağırlığı, kusurun meydana geliş biçimi, araç veya gerecin niteliği, eylemin tehlikeli mahiyeti, failin fiilin yasal olmayan bir amaca hizmet etmek için mi işlendiği, mağduru kurtarma, onarıcı veya özür gibi sonrasındaki tutumları, adli sicil kaydı, büyük veya küçük bir değerin olup olmadığı ve benzeri hususlar takdir indirimi nedeni olarak göz önünde tutulur.\" şeklinde ceza indirimi sebeplerini düzenlemektedir.