Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18959 Esas 2020/2266 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18959
Karar No: 2020/2266
Karar Tarihi: 06.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18959 Esas 2020/2266 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın müştekiyi kasten yaralamasından dolayı verilen mahkumiyet hükmünü incelendi. Sanık, müştekinin hakaretleri sebebiyle suçu işlediğini savundu ve tanık ifadesi de bunu doğruladı. Bu nedenle, sanık lehine TCK'nin orantılılık ilkesi gözetilerek haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği belirtildi. Ancak, haksız tahrik hükümleri asgari düzeyde uygulanmadığı için mahkeme kararı bozuldu. Diğer bir olayda ise sanık aynı suçtan yargılandı fakat uzlaşma işlemi yapılmadığı için mahkeme kararı yine bozuldu. İki olayda da uzlaşma ve haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri ise TCK 3. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleridir.

3. Ceza Dairesi 2019/18959 E. , 2020/2266 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
1)Sanığın, müşteki ..."yı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanığın aşamalarda, üzerine atılı suçu müştekinin sinkaflı sözlerle hakaret etmesi sebebiyle işlediğini savunması, tanık ..."ın da sanığın savunmasını doğrulamış olması karşısında; sanık lehine, TCK"nin 3. maddesinde yer alan orantılılık ilkesi de nazara alınarak 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2)Sanığın, müşteki ..."i kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a)24/10/2019 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş olduğu ve sanığa isnat edilen TCK"nin 86/2. maddesi kapsamındaki kasten yaralama suçunun mağdurunun farklı olması nedeniyle uzlaştırma kapsamına alındığı anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince TCK"nin 86/2. maddesinde düzenlenen basit kasten yaralama suçundan uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
b)Sanığın aşamalarda, üzerine atılı suçu müştekinin sinkaflı sözlerle hakaret etmesi sebebiyle işlediğini savunması, tanık ..."ın da sanığın savunmasını doğrulamış olması karşısında; sanık lehine, TCK"nin 3. maddesinde yer alan orantılılık ilkesi de nazara alınarak 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.