1. Ceza Dairesi 2020/733 E. , 2020/1611 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürme, kasten öldürmeye teşebbüs, 6136 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Eskişehir 2.Ağır Ceza Mahkemesinin 12/06/2018 tarih, 2017/17 (E) ve 2018/109 (K) sayılı ilamı ile;
a) ..."ü öldürmekten TCK"nin 81, 53. maddeleri uyarınca müebbet hapis;
b) ..."ü kasten öldürmeye teşebbüsten TCK"nin 81, 35, 29, 53. maddeleri uyarınca 9 yıl hapis;
c)6136 sayılı Yasanın 13/1, TCK"nin 53. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis ve 600 TL adli para cezasına yönelik istinaf istemlerinin esastan reddine.
TÜRK MİLLETİ ADINA
5271 sayılı Kanunun 299. maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesinde yer alan ""sanığın veya katılanın temyiz başvurusundaki istemi üzerine veya re"sen duruşma yoluyla yapar"" ibaresi 24.12.2017 tarih 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 100. maddesi ile ""uygun görmesi halinde duruşma yoluyla yapabilir"" şeklinde değiştirildiğinden, sanık müdafilerinin, duruşmalı inceleme taleplerinin takdiren reddine karar verilmiştir.
Katılan ...’ın, sanığın mağdur ...’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan açılan davaya katılma ve bu suçtan kurulan hükmü temyize yetkisi olmadığından ve sanığın maktule yönelik kasten öldürme suçundan kurulan hükme yönelik temyizinde de gerekçe bildirmediğinden; katılanlar vekilinin bu hususlara yönelik temyiz talebinin 5271 sayılı CMK’nin 298. maddesi gereğince REDDİNE karar verilmiştir.
Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan hükmün, 5271 sayılı CMK’nin 286/2. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin, bu hükme yönelik temyiz talebinin 5271 sayılı CMK’nin 298. maddesi gereğince REDDİNE karar verilmiştir.
Sanık ... hakkında maktul ...’e yönelik kasten öldürme suçundan TCK’nin 81. maddesi uyarınca müebbet, mağdur ...’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan ise TCK’nin 81, 35 ve 29. maddeleri uyarınca 9 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Eskişehir 2. Ağır Ceza Mahkemesince kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik olarak sanık müdafileri, katılanlar vekili ile Cumhuriyet savcısı tarafından istinaf başvurusunda bulunulması üzerine, istinaf başvurularının esastan reddine ilişkin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 25.12.2018 gün ve 2018/2633 esas, 2018/2498 sayılı kararında bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan; sanık müdafilerinin, eksik incelemeye, sanığın mağduru öldürme kastı bulunmadığına, katılan ... vekilinin, haksız tahrik indiriminin uygulanmaması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
1- Sanığın mağdur ..."a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan incelemede;
Mahkemece her ne kadar Çifteler Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/236 esas sayılı dosyasında, mağdurun sanığa yönelik kasten yaralama suçundan ceza aldığı ve bu nedenle sanığın haksız tahrik hükümlerinden yararlanacağı belirtilmişse de, ilgili dosyada mağdur konumunda bulunan sanık ..."nın şikayetçi olmadığı ve bu nedenle haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasına esas alınamayacağı; ancak, olayımızda ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı belirlenemediğinden, tahrik miktarı bakımından uygulamanın doğru olduğu anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz itirazlarının, tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak, tahrikin varlığı ve derecesine ilişkin değişik gerekçe ile, 5271 sayılı CMK"nin 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,
2- Sanığın maktul ...’a yönelik kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan incelemede;
Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanığın maktul ve mağdurun araçları ile sanığın dükkanının önünde durduktan sonra, araçlarından inerek kendisine hakaret ve küfür ettikleri yönündeki istikrarlı beyanı değerlendirildiğinde, sanık ile maktul ve mağdur arasında gerçekleşen kavga ortamında ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının belirlenememesi karşısında, haksız tahrik hükümlerini düzenleyen 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca sanık hakkında asgari oranda indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle, hükmün, tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak, 5271 sayılı CMK’nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 304/2-a. maddesi uyarınca dosyanın Eskişehir 2. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03/07/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.