Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/454 Esas 2019/885 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/454
Karar No: 2019/885
Karar Tarihi: 12.02.2019

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/454 Esas 2019/885 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir dava sürecinde davacı vekili, manevi tazminat talebinde bulunmuş ve mahkeme tarafından hem maddi hem de manevi tazminat kabul edilmiştir. Ancak davalı taraf manevi tazminata itiraz etmiş ve Bölge Adliye Mahkemesi bu itirazı kabul ederek ilk derece mahkemesinin kararını kaldırmış ve davacı için daha düşük bir manevi tazminat miktarı belirlemiştir. Davacı vekili bu kararı temyiz etse de, Bölge Adliye Mahkemesi’nin kararı kesinleşmiştir ve temyiz kabiliyeti olmadığı için davacının temyiz itirazı reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu (HMK) madde 353/1-b-2: istinaf başvurusunun kabulü halinde ilk derece mahkemesi kararının kaldırılması
- HMK madde 362/1-a: kesinleşmiş kararlara karşı temyiz yolu kapalıdır.

21. Hukuk Dairesi 2018/454 E. , 2019/885 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ: Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi

TÜRK MİLLETİ ADINA
K A R A R
Davacı vekilinin manevi tazminat yönünden temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırının karar tarihi itibariyle 41.530,00TL olduğu, davacı vekilinin ıslahla birlikte toplam 76.780,00 TL maddi, 35.000,00 TL manevi tazminat talebinde bulunduğu, mahkemece verilen 30/05/2017 tarihli kararda maddi ve manevi tazminatın kabulüne karar verildiği, ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince 14/11/2017 tarihli kararda davalı tarafa ait manevi tazminata dair istinaf başvurusunun kabulü ile 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-2 maddesi gereğince ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davacı için 25.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verildiği ve bu kararın davacı taraf vekilince temyize getirildiği dikkate alındığında reddedilen manevi tazminat miktarının temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının manevi tazminat yönünden temyiz kabiliyeti olmayıp, davacı vekilinin temyiz itirazlarının 6100 sayılı HMK."nın 362/1-a maddesi uyarınca KESİNLİKTEN REDDİNE, dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 12/02/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.