MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Asıl ve birleşen dosyada davacı ... vekili Avukat ... tarafından, asıl dosyada davalılar ... ve ... aleyhine, birleşen dosyada ise davalılar ... ve ... aleyhine 02/04/2015 gününde verilen dilekçe ile araç tescili ve mülkiyetin iptali istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın ... yönünden kabulüne, diğer davalılar aleyhine açılan davanın reddine dair verilen 21/06/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, araç mülkiyetinin tespiti ve tescil istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne, karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, müvekkili tarafından araç satışı için internet vasıtasıyla ilan verildiğini, kendisini ... olarak tanıtan şahıs ile aracın 118.500 TL bedelle satışı konusunda anlaşmaya varıldığını, müvekkilinin anılan şahsın ofisine gittiğini ve ofiste çalışan davalı ...’a aracın satış işlemlerini yapması için vekaletname verdiğini ancak müvekkiline ödemenin yapılmadığını, paranın ödenmemesi üzerine yaptıkları araştırma neticesinde; aracın aynı gün davalı ...’e ve ertesi gün davalı ...’e devredildiğinin öğrenildiğini, tüm davalıların işbirliği içerisinde birlikte hareket ederek müvekkilini dolandırdıklarını belirterek, hile nedeniyle davaya konu aracın satışının iptalini, müvekkili adına tescilini talep etmiştir.
Davalılar, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, davalılar ..., ..., ... ve ... arasında yapılan satışların danışıklı olduğu, dosya kapsamına göre davalı ..."ün de iyiniyetli üçüncü kişi olarak kabulünün mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, davaya konu aracın davalı ... adına olan tescil kaydının iptaline, davacı taraf adına tesciline karar verilmiştir.
Tescil, idari bir işlem olup, trafik kaydındaki tescilin iptali sonucunu doğuracak şekilde, yeni kayıt ve tescile karar verilmesi, idareyi işlem yapmaya zorlayıcı bir karardır. Oysa adli yargı yerinde, idareyi işlem yapmaya zorlayıcı türden bir karar verilemez. Mahkemece, davaya konu aracın mülkiyetinin, davacıya ait olduğunun tespitine karar
verilmekle yetinilmesi gerekirken, aracın davacı adına sicile kayıt ve tesciline karar verilmiş olması doğru değildir. Ne var ki; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ. Temyiz edilen kararın, yukarıda açıklanan nedenlerle; hüküm fıkrasının 2. bendinin silinerek yerine “Davanın kabulü ile; davalı ... adına kayıtlı 2014 yılı ... benz marka ... plakalı, ... şasi nolu aracın, davacı ..."e ait olduğunun tespitine” biçimindeki cümlenin yazılmasına, kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 13/10/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.