Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2019/734 Esas 2020/49 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2019/734
Karar No: 2020/49

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2019/734 Esas 2020/49 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 16. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen bir tazminat davasında verilen karara karşı yapılan itiraz neticesinde Yargıtay Hukuk Genel Kurulu tarafından verilen kararın düzeltilmesi talep edilmiştir. Ancak, düzeltme talebinin herhangi bir sebebe uygun olmaması sebebiyle reddedilmiş ve kararın uygulanması kararlaştırılmıştır. Bu kararın temel dayanağı ise 6217 sayılı Kanun'un 30. maddesi ile eklenen \"geçici madde 3\" atfıyla uygulanan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 440. maddesidir. Bu madde, karar düzeltme isteminin ancak belirli sebeplere uygun olması halinde kabul edileceğini düzenlemektedir. Kararda detaylı bir şekilde açıklanan kanun maddeleri şu şekildedir: 6217 sayılı Kanun'un 30. maddesi, \"geçici madde 3\" atfıyla uygulanan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 440. maddesi, 442/3. maddesi ve 4421 sayılı Kanun'un 4/b-1 maddesi.
Hukuk Genel Kurulu         2019/734 E.  ,  2020/49 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


    Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı, bozma kararı üzerine direnme yoluyla İstanbul 16. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 12.03.2014 tarihli ve 2013/364 E., 2014/48 K. sayılı direnme kararının uygun bulunarak Özel Daireye gönderilmesini kapsayan ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulundan çıkan 18.10.2018 tarihli ve 2017/11-108 E., 2018/1459 K. sayılı kararın karar düzeltme yoluyla incelenmesi davalı vekili tarafından verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla Hukuk Genel Kurulunca dilekçe, düzeltilmesi istenen karar ve dosyadaki ilgili bütün belgeler okunduktan sonra gereği görüşüldü:
    Hukuk Genel Kurulu kararında yer alan açıklamalara göre 6217 sayılı Kanun’un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 440. maddesinde sayılan sebeplerden hiçbirine uygun olmayan karar düzeltme isteminin REDDİNE, aynı Kanunun 442/3. ve 4421 sayılı Kanunun 4/b-1 maddeleri gereğince takdiren 450,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazineye gelir kaydedilmesine, karar düzeltme harcı peşin alındığından harç alınmasına yer olmadığına, 23.01.2020 tarihinde yapılan ikinci görüşmede oy çokluğuyla ve kesin olarak karar verildi.










    KARŞI OY

    Karar düzeltme talebine konu olan Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 18.10.2018 Tarih, 2017/11-108 Esas, 2018/1459 Karar sayılı kararında yer alan karşı oy yazısında belirttiğimiz nedenlerle, karar düzeltme talebi kabul edilerek hükmün bozulması gerektiği görüşünde olduğumuzdan, karar düzeltme talebinin reddi yönünde oluşan değerli çoğunluk görüşüne katılamıyoruz.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.