Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/38846 Esas 2015/15431 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
1) Mağdur ... hakkında düzenlenen Adli Tıp Kurumu Ankara Şube Müdürlüğünün 19/10/2010 tarihli raporunda kişinin yaşamını tehlikeye sokan bir durum olmadığı belirtilmesine karşılık, aynı Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 12/07/2012 tarihli raporunda ise kişinin yaşamını tehlikeye sokan bir duruma neden olduğunun belirtilmesine göre, raporlar arasındaki bu çelişkinin giderilebilmesi için mağdura ait tüm tedavi evrakları, hasta müşahede kağıtları, geçici ve kesin raporlar, film ve grafilerin celp edilip kül halinde Adli Tıp Kurumu 2. İhtisas Kuruluna gönderilerek yeniden rapor alınmasından sonra sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Kabule göre; sanığın tek eylemi ile mağduru yaralaması sonucu yaşamsal tehlike ve kemik kırığı sonuçlarının ikisi birlikte gerçekleştiğinden, sanık hakkında sadece en ağır cezayı gerektiren sonuçtan dolayı bir defa cezalandırılması gerekmekte olup, 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesinin uygulamasından sonra TCK"nin 87/1-d. ve 87/1-son maddelerinin uygulanması ile yetinilmesi gerekirken ayrıca uygulama yeri bulunmayan TCK"nin 87/3. maddesi ile artırım yapılmak suretiyle fazla cezaya hükmolunması,
3) Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkum edilen sanık hakkında “5237 sayılı TCK’nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK’nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan TCK’nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde yasaya aykırı hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321 maddesi uyarınca, isteme uygun olarak BOZULMASINA, 30.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.