MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacılar vekili, davacıların murisi yaya ..."in 14.04.2012 tarihinde davalı ..."e ait diğer davalı ... kontrolünde olan ... plakalı kamyon altında kalmak suretiyle vefat ettiğini, davacıların bu nedenle tarif edilemeyecek acı çektiklerini açıklayarak 2.000 TL cenaze gideri, davacı ... için 20.000 TL, ... için 20.000 TL, ... için 15.000 TL, ... için 15.000 TL, ... için 13.000 TL olmak üzere toplam 83.000 TL manevi tazminatın davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre, davanın kısmen kabul kısmen reddi ile 2.000 TL cenaze giderinin dava tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacılara verilmesine, manevi tazminat taleplerinin reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazası nedeni ile defin gideri ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacılar vekili, tüm davacılar için toplam 83.000,00 TL manevi tazminat isteminde bulunmuş; mahkeme, manevi tazminatın bir zenginleşme aracı olmadığını, haksız fiile maruz kalan kişinin duymuş olduğu elem ve ızdırabın giderilmesini sağlamaya yönelik olduğunu, davacıların murislerinin vefatından dolayı elem ve ızdırap duyduklarına, onunla yakın bir duygusal bağa sahip olduklarına yönelik mahkemece herhangi bir delil ya da kanaate ulaşılamadığından salt akrabalık bağına dayanılarak manevi tazminat talep edilmesinin hukuka uygun bulunmadığını belirterek davacıların manevi tazminat taleplerinin reddine karar vermiştir. ..., davacılardan ... ve ...’un babaanesi, davacı ...’nin kayınvalidesi, diğer davacılar ... ile ...’nin annesi olan ...’ın ölümü nedeniyle, davacıların manevi zarara uğraması kaçınılmazdır. Bu durumda, 1.7.2012"de yürürlüğe giren Borçlar Kanunu hükümleri gözetilerek davacıların manevi zararının giderilmesi amacıyla, somut olaya uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, talebin reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 02/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.