Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/13881 Esas 2006/13506 Karar Sayılı İlamı

Davacı meslek hastalığı  sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, davacının  meslek hastalığı sonucu oluşan sürekli işgöremezlik  oranında  % 20  artış nedeniyle  manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, Sosyal Sigortalar Kurumu Zonguldak Uzun Mehmet Göğüs Hastalıkları Hastanesi’nin 15.12.2005 gün ve 1727 sayılı raporuna göre dava kabul edilmişse de eksik inceleme ile sonuca gidilmesi doğru görülmemiştir.
Davalı yanca, sürekli işgöremezlik oranını belirleyen adı geçen hastane raporuna itiraz edildiğine göre, 25.9.1963 tarihinde % 10 1.5.1965 tarihinde % 20, 24.1.1990 tarihinde % 1.0, olarak belirlenen işgöremezlik oranının % 20 oranına ulaşmasının tıbben olanaklı olup olmadığı konusunda,  öncelikle 506 sayılı Yasanın  109. maddesinde öngörülen prosedür uyarınca Kurum Yüksek Sağlık Kurulundan rapor alınması zorunludur. Ancak, bu rapora karşı somut verilere dayanan  bir itiraz olursa Adli Tıp Kurulundan rapor alınarak sonuca gidilir.  Yasal prosedürü işletmemesi ve doğrudan yasanın öngörmediği biçimde alınan bu rapora itibar etmesi usul ve yasaya aykırıdır.
O halde, davalının  bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle  BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının  incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davalıya  iadesine, 30.11.2006  gününde oybirliğiyle karar verildi.