Resmi belgede sahtecilik ve mühürde sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2016/808 Esas 2016/2003 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik ve mühürde sahtecilik

Gereği görüşülüp düşünüldü:

2797 sayılı Yargıtay Yasasının 6110 sayılı Yasa ile değişik 14. Mad- desinde “Ceza Dairesinde, Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde, dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” hükmü yer almaktadır. Yasa, sevk maddelerine değil, iddianamedeki tavsife ağırlık tanımıştır. Bu nedenle Ceza Dairelerinin görevinde Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu"nun yerleşik kararlarında da belirtildiği üzere tavsif esas alınmalıdır.

Kandıra Cumhuriyet Başsavcılığının 07.11.2006 tarihli iddianamesi ile, sanığın sahte araç trafik belgesi düzenlediği iddiası ile TCK.nun 204/1. maddesi uyarınca, 08.06.2007 tarihli iddianamesi ile de, sanığın gerçek araç trafik belgesine, sahte olarak aracın muayenesi yapıldığı şeklinde işlem yaptığı iddiası ile TCK.nun 202/2. maddesi uyarınca davalar açılması ve ele geçen bir sahte mühürden sözedilmediği gibi gerçek bir mühür üzerinde değişiklik yapıldığına dair bir iddianın da bulunmaması karşısında; sanık hakkında resmi belgede sahtecilik anlatımları ile TCK.nun 204/1. maddesinde öngörülen “resmi belgede sahtecilik” suçu tavsif edilerek de dava açılmıştır.

Bu itibarla; tebliğname tarihine, iddianamedeki anlatıma, temyizin kapsamına ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 22.01.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümlerinin 3 no"lu fıkrası uyarınca temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (21.) Ceza Dairesine ait olmakla Dairemizin (GÖREVSİZLİĞİNE), görev uyuşmazlığının çözüm- lenmesi için dosyanın Yüksek Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmesine, 22.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.