Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/8893 Esas 2015/1102 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Orman Yönetimi vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Kadastro sırasında, .... Köyü, 124 ada 396 parsel sayılı 5686,41m2 yüzölçümündeki taşınmaz, vergi kaydına dayanarak meyve bahçesi vasfıyla, İsmail ve ... adına tespit ve tescil edilmiş ve satış sonucunda 1/2 hissesi davalı ..."e intikal etmiştir.
Davacı Orman Yönetimi, çekişmeli taşınmazın 76,14 m2"lik kısmının kesinleşen orman kadastrosu içinde kaldığı iddiasıyla, taşınmazın orman sayılan kısmının tapu kaydının iptali ve orman niteliği ile Hazine adına tescili istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne, 124 ada 396 parsel sayılı taşınmazın (A) harfi ile gösterilen 69,98 m2"lik kısmının tapu kaydının iptali ile orman vasfıyla Hazine adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş, hüküm davacı Orman Yönetimi vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede, 1950 yılında yapılan orman tahdidi, 1744 sayılı Kanun ile değişik 6831 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılıp 29/04/1980 tarihinde ilân edilen orman kadastrosu, aplikasyon ve 2. madde uygulaması, 3302 sayılı Kanun ile değişik 6831 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılıp 27/10/2011 tarihinde ilân edilen 2/B uygulaması ile 01/12/2003 - 31/12/2003 tarihleri arasında ilân edilen kadastro çalışmaları vardır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman kadastro haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırma sonucunda çekişmeli 124 ada 396 parsel sayılı taşınmazın (A) harfi ile gösterilen 69,98 m2"lik kısmının kesinleşen orman kadastro sınırları içerisinde, geri kalan kısmının ise orman kadastro sınırları dışında kalan yerlerden olduğu anlaşıldığına, mahkemece, 6099 sayılı Kanun Hükümleri gözetilerek yargılama gideri ve vekâlet ücreti takdir edildiğine ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 02/03/2015 gününde oy birliği ile karar verildi.