Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/5180 Esas 2022/7017 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın, 17.02.2015 havale tarihli temyiz dilekçesinin resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu; dolandırıcılık suçundan hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik herhangi bir temyizinin bulunmadığı, temyizin kapsamındaki suçun ise asliye ceza mahkemesinin görev alanına girdiği anlaşılmakla, tebliğnamede bu yönde bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiş; gerekçeli karar başlığında "2011" şeklinde yazılan suç tarihinin, suça konu sahte senetlerin katılana verildiği "06.03.2011" tarihi olarak mahallinde düzeltilmesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Suça konu belgeler arasında ele geçmeyen mağdur ...'e ait nüfus cüzdanı ve sanık tarafından imzalanmış başka bonolar da dahil edilerek sanığın zincirleme biçimde resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği kabul edilerek cezalandırılmasına karar verilmiş ise de; ele geçmemiş ve aldatma kabiliyeti bulunup bulunmadığı belirlenemeyen nüfus cüzdanı ve bonoların hükme esas alınamayacağı, 2 adet 07.03.2011 tanzim, 30.06.2011 ödeme tarihli 5.000.TL bedelli ve 07.03.2011 tanzim, 30.08.2011 ödeme tarihli 7.000 TL bedelli senetlerin ise aynı anda katılana verildiği ve farklı tarihlerde düzenlendiklerine dair delil de bulunmadığı anlaşıldığından; zincirleme suç hükümlerinin uygulanamayacağı, tek bir resmi belgede sahtecilik suçundan hüküm kurulması gerektiği, ancak birden çok sahte belgenin düzenlenmesi/kullanılması olgusunun 5237 sayılı TCK'nin 61. maddesi uyarınca temel cezanın belirlenmesi sırasında nazara alınabileceği gözetilmeden, mahkumiyet hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından sanığın kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 21.04.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.