Davacı, meslek hastalığı sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı  vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava nitelikçe davacının meslek hastalığı sonucu oluşan beden gücü kaybı nedeniyle uğradığı maddi zararın giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece  istemin kabulüne karar verilmiş ise de bu sonuç usul ve yasaya aykırı olmuştur.
Davacının 01.03.1991 tarihli SSK. Süreyyapaşa Hastanesinin raporunda tüberküloz teşhisi, 13.12.2001 tarihli raporunda "silice mesleki tüberküloz teşhisi,10.10.2003 tarihli SSK.Yüksek Sağlık Kurulu raporunda mesleki pnömokonyoz teşhisi ile %17 oranında malül olduğu, 04.06.2004 tarihli Adli Tıp 3. İhtisas Kurulu raporunda %17 oranında, 04.06.2004 tarihli Adli Tıp genel Kurulu raporunda %17 oranında malül olduğu ve 1998 tarihinden beri meslek hastalığının olduğu, 03.05.2005 tarihli SSK. Sağlık İşleri Genel Müdürlüğü Tedavi hizmetleri Dairesinin sürekli işgörmezlik tesbit Kararında ise mesleki pnömokonyoz sonucu %12 oranında malüliyeti ile 3 Mayıs 2007 tarihine kontrol kaydı verildiği anlaşılmaktadır.
Adli Tıp Genel Kurulundan alınan 04.06.2004 tarihli rapordan sonra düzenlenen  03.05.2002 tarihli raporda %12 oranında malüliyet ve 03.05.2007 tarihinde kontrol kaydının bulunduğu gözetilerek kontrol sonucunun beklenmesi ve gerektiğinde malüliyet oranıyla ilgili raporlar arasındaki farklılıklar giderilerek sonuca varılması gerekirken yazılı şekilde maddi tazminata hükmedilmesi usule ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı tarafın bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 27.11.2006  gününde oybirliğiyle karar verildi.