KANUN YARARINA BOZMA

Nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/2-d-h, 116/2, 119/1-c ve 151/1. (2’şer kez) maddeleri gereğince 6 yıl 6 ay, 16 ay ve 6 ay (2’şer kez) hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair Mut Asliye Ceza Mahkemesinin 18/05/2018 tarihli ve 2017/586 esas, 2018/388 sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 30.04.2020 gün ve 94660652-105-33-11934-2019-Kyb sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 21.05.2020 gün ve 2020/46540 sayılı kanun yararına bozma talebi ile Dairemize gönderildiği,

MEZKUR İHBARNAMEDE;

Dosya kapsamına göre, sanık ile birlikte iştirak halinde aynı suçları işleyen Muhammet Karaman ve ... tarafından istinaf edilmesi üzerine Adana Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 25/01/2019 tarihli ve 2018/2630 esas, 2019/166 sayılı kararında, "...Dava konusu somut olayda, müştekilere ait iş yerlerinden yapılan hırsızlıktan sonra çalınan malların tanık ..."ta bulunması, onun da söz konusu malları tanık Bilal Kurt"tan aldığını söylemesi ve tanık Bilal"in de çalınan malları kendisine sanık Muhammet ve yanındaki arkadaşlarının getirdiğini beyan etmesi üzerine sanıklar hakkında atılı suçlardan dava açılmış ise de sanıklar yargılamanın tüm aşamasında üzerlerine atılı suçu işlemediklerini savundukları, dosyada sanıkların atılı suçlarla bağlantılı olduklarını gösterir kamera kaydı, parmak izi, görgü tanığı vb herhangi bir maddi delil bulunmadığı, hükme esas alınan sanık Muhammet ile tanık Bilal arasındaki görüşmelerin olaydan 5-6 gün sonrasına ait olduğu ve içeriğinin belli olmadığı, atılı suçla ilgili savunma yapan sanıkların olay günü suç mahallinde olmadıklarını ispatlama gibi bir yükümlülüklerinin olmaması ve aksi durumun soruşturma makamları tarafından delillendirilmesi gerektiği karşısında savunmalar arasındaki çelişkinin sanıklar aleyhine yorumlanamayacağı, kaldı ki tanık Bilal"in sanık Tuğrul"a yönelik teşhisinden de mahkeme aşamasında döndüğü, bu bağlamda sanıklar aleyhine somut herhangi bir maddi delilin bulunmaması ve sanık Muhammet"in tanık Bilal ile aralarında husumet bulunduğuna yönelik savunması karşısında tanık Bilal"in beyanlarının atfı cürüm mahiyetinde
olduğu, bu beyan dışında da dosyada sanıkların savunmalarının aksine her türlü şüpheden arındırılmış kesin inandırıcı başkaca bir delil bulunmadığı halde dosya kapsamı ile bağdaşmayan ve yasal olmayan gerekçeler ile sanıklar ... ve ..."nın mahkumiyetine karar verilmesi..." gerekçe ile sanıklar hakkındaki mahkûmiyet hükümlerinin kaldırılarak sanıkların beraatlerine ve sanık ... yönünden mahallinde kanun yararına bozma yoluna gidilebileceğinden yapılacak her hangi bir işlem bulunmadığına karar verilmesi karşısında, sanığın atılı suçları işlediğini gösterir kamera kaydı, parmak izi ve benzeri bir maddi delilin bulunmaması, hükme esas alınan tanık Bilal’in kovuşturma aşamasında yaptığı teşhisten geri dönmesi, sanık ve diğer sanıkların savunmaları, hükme esas alınan diğer sanık Muhammet ile tanık Bilal arasında
görüşmelerin olaydan 5-6 gün sonra olması ve diğer sanık Muhammet ile tanık Bilal arasında
husumet bulunduğuna dair savunması karşısında, sanığın müsnet suçlardan cezalandırılabilmesi için hakkında yeterli, inandırıcı, kesin ve her türlü şüpheden uzak başkaca delil de elde edilemediği anlaşılmakla, sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

Dosya kapsamına göre; sanığın üzerine atılı suçları işlediğine dair inkara yönelik savunmalarının aksini gösterir ve mahkumiyetine yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin, açık delil elde edilemediğinden sanığın yüklenen hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından ayrı ayrı beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde anılan suçlardan ayrı ayrı mahkumiyetine karar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden KABULÜ ile, hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından sanık ... hakkında Mut Asliye Ceza Mahkemesinin 18/05/2018 tarihli ve 2017/586 esas, 2018/388 karar sayılı kararının, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle, hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından sanık ...’ın ayrı ayrı BERAATİNE, tayin olunan cezaların çektirilmemesine, 26/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.