Esas No: 2021/11761
Karar No: 2022/3134
Karar Tarihi: 16.03.2022
Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2021/11761 Esas 2022/3134 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, tefecilik ve 5654 sayılı Yasa'ya muhalefet suçlarından mahkum edilmiş ve mahkumiyet hükümleri daha sonra düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi kararı verilmiştir. Temyiz istemi ise reddedilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesinin, hapis ve adli para cezalarının miktarı için maddi hata yapıldığına karar vererek cezaları düzelttiği belirtilmiştir. Bu düzeltmenin ilk derece mahkemesince verilen hapis cezalarının altında bir hüküm olduğu için temyiz mümkün değildir. Kanun maddesi olarak TCK'nin 62. maddesi ve CMK'nin 286/2-b maddesi belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Tefecilik, 5654 sayılı Yasa'ya muhalefet
HÜKÜM : 1)... Asliye Ceza Mahkemesinin 07/11/2016 tarihli ve 2015/224 Esas, 2016/872 sayılı Kararı ile atılı suçlardan mahkumiyet
2)... Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesinin 23/06/2017 tarihli ve 2017/849 Esas, 2017/995 sayılı Kararı ile düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi
3)... Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesinin 08/01/2021 tarihli ve 2017/849 Esas, 2017/995 sayılı Ek kararı ile temyiz talebinin reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında üzerine atılı suçlardan ayrı ayrı kurulan 3 yıl 9 ay hapis ve 90 gün adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin ... Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesince TCK’nin 62. maddesi uyarınca indirim yapılırken hapis ve adli para cezalarının miktarının belirlenmesinde maddi hata yapıldığının kabulüyle 2 yıl 6 ay hapis ve 75 gün adli para cezası olarak hükmün düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükmün, ilk derece mahkemesince verilen beş yılın altındaki hapis cezalarını azaltan bir hüküm olması sebebiyle CMK’nin 286/2-b maddesi uyarınca temyizi mümkün bulunmadığından, temyiz isteminin reddine ilişkin 08/01/2021 tarihli ve 2017/849 Esas, 2017/995 sayılı Ek Kararda bir isabetsizlik görülmediğinden sanık müdafin temyiz isteminin esastan reddiyle Ek Kararın ONANMASINA 16/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
