Tebliğname No : 2 - 2010/155374
MAHKEMESİ : Üsküdar 2. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/10/2009
NUMARASI : 2008/35 (E) ve 2009/671 (K)
SUÇLAR : Hakaret, yaralama

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinde başka suçtan dolayı cezaevinde tutuklu olarak bulunan katılan sanık S.. A.."ın yokluğunda verilen kararın Tebligat Kanununun 19. ve 5271 sayılı CMK.nun 35/3. maddelerinde düzenlenen usule uygun olarak tebliğ edilmemesi nedeniyle temyiz başvurusunun öğrenme ile süresinde yapıldığı kabul edilmiştir. Temyiz başvurularının katılan sanıklar sıfatıyla yapıldığı anlaşılmış olup dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1- Sanık S.. A.."a yükletilen kamu görevlisine hakaret suçunda;
a- Sanığın eylemine uyan TCK"nın 125/3-a maddesinin seçimlik ceza olarak hapis cezası yanında adli para cezası da içermesi nedeniyle hapis cezasının tercih edilmesinde, takdir hakkının hangi hukuki gerekçeye dayanılarak kullanıldığının kararda gösterilmemesi,
b- Hakaret suçunun işlendiği ekmek dağıtımının yapıldığı cezaevi ön bahçesinin aleni yerlerden olmadığı nazara alınmadan, sanık S.. A.. hakkında TCK’nın 125/4. maddesinin uygulanması,
c- TCK.nun 51. maddesinin 3. fıkrası, “Cezası ertelenen hükümlü hakkında, 1 yıldan az, 3 yıldan fazla olmamak üzere bir denetim süresi belirlenir. Bu sürenin alt sınırı mahkum olunan ceza süresinden az olamaz” şeklinde olup; somut olayda, sanık S.. A.."ın mahkum olduğu ceza süresinin 1 yıl 2 ay 17 gün olmasına karşılık, denetim süresinin 1 yıl olarak belirlenmesi,
2- Sabıkasız olan sanık S.. E.."a yükletilen yaralama suçunda, hükmolunan 25 gün hapis cezasının TCK"nın 50. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesi,
3- Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03/02/2009 tarih ve 2008/11-250 esas - 2009/13 karar sayılı kararında da kabul edildiği gibi, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararda, mahkemece kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenecek maddi zararların esas alınması, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, olayda katılanın tazminat talebinde bulunmadığı, dosya içerisindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinde sanıklara atılı hakaret ve yaralama suçlarından doğan herhangi bir maddi zararın bulunmadığı ve kayden sabıkasız olduğu anlaşılan sanıklar hakkında, CMK"nın 231.maddesinin 6.fıkrasının (b) bendinde belirtilen “kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının belirlenmesi ve Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde takdirin gerekçelerinin kararda gösterilmesi gerekirken, “zararın giderilmemesi” biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanıklar S.. A.. ve S.. E.."un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 03.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.