Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/4099 Esas 2022/7111 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Düşme, beraat

1) Sanık ... hakkında 2003, sanıklar ... ile ... hakkında 2002 ve 2003, sanık ... hakkında 2002, 2003 ve 2004 takvim yıllarına ilişkin verilen düşme hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK’nin 7 ve 5252 sayılı TCK’nin Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9. maddeleri karşısında; sanıklara yüklenen “sahte fatura düzenleme” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre suç tarihleri itibariyle yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK'nin 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, en aleyhe kabulle 31.12.2002, 31.12.2003 ve 31.12.2004 olan suç tarihlerinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği ve sanıklar hakkındaki kamu davalarının düşmesine karar verilmesi gerektiği Mahkemece gerekçeleri gösterilerek kabul ve takdir kılınmış olmakla; katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükümlerin ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında 2005 takvim yılı için verilen düşme ile 2006 takvim yılı için verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde;
2005 takvim yılı için suç tarihinin en aleyhe kabulle 31.12.2005 olduğu ve suç tarihi itibarıyla 5237 sayılı TCK’ye tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen “2006 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçuna ilişkin 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanığın sorgusunun yapıldığı 26.12.2008 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği; “2005 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçuna ilişkin dava zamanaşımının ise suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleşmediği gözetilmeden, kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verilmesi yasaya aykırı; ancak olağanüstü dava zamanaşımının suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği bu itibarla katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak Kanundaki bu hususun yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediği anlaşılmakla, 1412 sayılı CMUK’nin 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak, kamu davalarının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 21.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.