Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2011/15402 Esas 2013/291 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/15402
Karar No: 2013/291
Karar Tarihi: 09.01.2013

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2011/15402 Esas 2013/291 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi         2011/15402 E.  ,  2013/291 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

    Taraflar arasında görülen davada ... Sulh Hukuk (... Sulh Hukuk) Mahkemesi’nce verilen 15.09.2011 tarih ve 2010/301-2011/1292 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
    Davacı vekili, müvekkili şirketin aracılık ederek davalı şirketin taşıdığı ürünlerdeki hasarlar nedeniyle mahkeme kararıyla müvekkili şirketin 3.370 TL ödemeye mahkum edildiğini ve bu davanın yargılama sırasında işbu dosyanın davalısına ihbar edildiğini, müvekkili tarafından ödenen miktarın taşımayı yapan davalıdan tahsili için başlatılan icra takibine davalı tarafından haksız olarak itiraz edildiğini ileri sürerek itirazın iptalini ve % 40 icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, zamanaşımı def"inde bulunarak, işbu davanın dayanağı olan diğer davanın müvekkiline ihbar edilmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının tazminat ödemeye mahkum edildiği davanın davalıya ihbar edildiği, davacının davalıdan 2.170,73 TL ana para, 78,15 TL işlemiş faiz olmak üzere 2.248,88 TL alacaklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile takibin anılan miktar üzerinden devamına karar verilmiştir.
    Kararı, davacı vekili ve davalı vekili temyiz etmiştir.
    1-HUMK’nun 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2"ncü maddesi hükmüne göre miktar veya değeri 1.000 TL"sını geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 21.07.2004 tarihi itibariyle kesin olup, anılan miktar 01.01.2011 tarihi itibariyle 1.540 TL’na çıkarılmıştır.
    Somut olayda, mahkemece 15.09.2011 tarihinde kısmen kabul kararı verilerek, 2.248.88 TL’nın tahsiline karar verilmiş olup reddedilen miktarın(1.038.29 TL), hüküm tarihi itibariyle, yukarıda anılan kanun hükmü uyarınca, temyiz sınırının altında kaldığı anlaşıldığından, kararın temyizi kabil olmayıp, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
    2- Davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
    SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 24,65 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, istek halinde aşağıda yazılı 7,95 TL harcın temyiz eden davacıya iadesine, 09.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.