Esas No: 2021/39396
Karar No: 2022/7123
Karar Tarihi: 21.04.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/39396 Esas 2022/7123 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bir sanık hakkında açılan özel belgede sahtecilik suçundan kamu davasında sanık beraat etti. Buna rağmen, suçtan zarar gören şikayetçi kurumun davaya katılma hakkı olduğu kabul edildi ve inceleme yapıldı. Karar, sanıkların eyleminin 5809 sayılı Kanun'a aykırılık suçunu oluşturduğunu ancak üst sınırı 100 gün adli para cezası olan bir suç olduğunu belirtti. Bu nedenle, verilen beraat kararının kesinlik sınırının altında kalacağı ve temyiz edilemeyeceği sonucuna varıldı. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şunlardır: 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63/10. maddesi ve 5237 sayılı TCK’nin 52/2. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 sayılı Kanun'a aykırılık
HÜKÜMLER : Beraat
Suçtan zarar gören ve davaya katılma hakkı bulunan şikayetçi Bilgi ve Teknolojileri Kurumunun yasa yollarına başvuru hakkı bulunduğu kabul edilerek, atılı suçtan zarar gören şikayetçi kurumun CMK'nın 237/2. maddesi uyarınca katılan, vekilinin de katılan vekili olarak davaya kabulüne karar verilerek inceleme yapılmıştır.
Sanıklar hakkında özel belgede sahtecilik suçundan açılan kamu davasında sanıkların eyleminin 5809 sayılı Kanun'a aykırılık suçunu oluşturduğu ve değişen suç vasfına göre 5809 sayılı Kanun'a aykırılık suçundan beraatlerine karar verildiği belirlenerek yapılan incelemede;
5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince hüküm tarihi itibariyle uygulanması zorunlu olan 1412 sayılı CMUK'nin 305. maddesinde belirtilen hükümlerin kesin nitelikte olduğu, bu hükümler hakkında temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı gözetilerek, 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63/10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 52/2. maddesindeki hükümler birlikte dikkate alındığında, 5809 sayılı Kanun’un 63/10. maddesinde düzenlenen, sanıklara yüklenen suçun üst sınırı 100 gün adli para cezası olup, TCK'nin 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı da en üst sınır olan 100 TL üzerinden adli para cezasına hükmedilmesi halinde dahi sonuç cezanın 10.000 TL adli para cezasını geçmeyeceği, dolayısıyla bu suçtan verilen beraat hükmünün 1412 sayılı CMUK'nin 305/1-2 maddesinde düzenlenen kesinlik sınırının altında kalacağı ve temyiz olanağının bulunmadığı anlaşılmakla, katılan vekili ve Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 21.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.