MAHKEMESİ : ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 16.09.2011 tarih ve 2010/426-2011/371 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili bankanın Yalvaç şubesinde 09.06.2010 tarihinde 10.400,00 TL kasa açığı tespit edildiğini, kasa açığının meydana geldiği güne ait tüm işlem dekontları ve kamera kayıtlarının kontrol edildiğini, en yüksek tutarlı hareketin 24.127,00 TL tutarında para yatırma olduğu, bunun haricinde yapılan en yüksek tutarlı işlemin 1.500,00 TL olması nedeniyle dava konusu işlemde yoğunlaşıldığını, bu işlem sahibinin de müvekkili bankanın müşterisi olan davalı şirket olduğunu, şirketin hesabına bölge bayisinin kontör hat satışından toplanan paraların rutin aralıklarla yatırıldığını, firmanın hesaplarına 8.000 TL-14.000,00 TL aralığında para yatırıldığını, ilgili tarihte yatırılan 24.175,00 TL"nın oldukça yüksek olması nedeniyle bu işleme ilişkin kamera kayıtları incelendiğinde firma hesabına para yatırma esnasında para sayma makinesinde yaşanan sıkışmadan ötürü sehven mükerrer sayım yapıldığı, işlem dekontu üzerinde 506 adet banknot dökümü yapılmış olmasına rağmen kayıtlarda 350-400 adet banknotun var olduğunun tespit edildiğini, ayrıca makinenin tek seferde 200 banknot sayabildiğini, kamera görüntüsünde ise makinanın iki sefer para saydığı ve bu takdirde banknot sayısının en fazla 400 olabileceği, yapılan bu incelemeler sonucu davalı firmaya sehven 10.400,00 TL fazla ödeme yapıldığının tespit edildiğini, davalının bu oranda sebepsiz zenginleştiğini ileri sürerek anılan meblağın faiziyle birlikte davalıdan tahsilin talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili çalışanı tarafından yatırılan paranın davalı banka görevlisi tarafından sayılarak alındığını ve küpür dökümünün dekont üzerine yine davalı banka çalışanı tarafından yazıldığını savunarak davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının delil olarak sunduğu para sayma ve para tahsil işlemi sırasındaki görüntü kayıtlarının davacı iddiasını doğrulayacak nitelikte olmadığı, davacının makbuzda belirtilen rakama karşın, davalının daha az para yatırdığı, dolayısı ile hesabına fazla para aktarıldığı iddiasını ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 5,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 09.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.