Davacı davalı işveren nezdinde çalıştığının tesbitine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, 1992 yılından 04.04.2001  tarihine kadar davalıya  ait işyerinde  hizmet akdine dayalı olarak geçen ve Kuruma kayıt ve tescil  edilmeyen  çalışmaların tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmişse de bu sonuç usul ve yasaya uygun bulunmamaktadır.
Dosyada toplanan delillerden, işyerini dava dışı   H.T.’ın 23.05.1996 tarihinde davalı B. Zeytin-Zeytinyağı Gıda Mad. Tur. İnş. San. Ve Tic. Ltd. Şti’ne devrettiği anlaşılmaktadır. Bu duruma  göre, nizalı hizmetlerin bir kesimi  işyerini devreden işveren H.T. yanında geçtiğinden bu kişiye de  husumet yöneltilerek  davaya devam edilmesi gerekirken, davanın sadece davalı B. Zeytin-Zeytinyağı Gıda Mad. Tur. İnş. San. Ve Tic. Ltd. Şirketine karşı yürütülüp sonuçlandırılması usul ve yasaya aykırıdır.
Mahkemece yapılacak iş,  davacıya bu yönde önel vermek ve işyerini devreden işverene de dava yöneltilerek  yargılamayı birlikte yürütmek, göstereceği  kanıtlar toplandıktan sonra oluşacak sonuca göre karar vermekten ibarettir.
Öte yandan; davacının  11.06.1997-04.04.2001 tarihleri arasında geçen hizmetlerinin davalı  B. Zeytin-Zeytinyağı Gıda Mad. Tur. İnş. San. Ve Tic. Ltd. Şti. tarafından davalı Kuruma bildirildiği görülmekte ise de,  2000 yılı 2. döneminin 114 gün, 2000 yılı 3. döneminin ise 113 gün olarak eksik bildirildiği anlaşılmaktadır. İşverenin,  506 sayılı Kanunun 4447 sayılı Kanun ile değişik 79/2. maddesine göre  sigortalıların otuz günden az çalıştıklarını açıklayan bilgi ve belgeleri prim belgelerine eklemesi gerekmektedir. İşveren bu belgeleri ibraz ettiğini belgeleyememiştir. Mahkemece dinlenen bordro tanıklarının beyanları ile de davacının kesintisiz olarak çalıştığı da kanıtlanmıştır. Davacının sözü edilen dönemlerdeki eksik bildirilen hizmetlerinin tesbitine karar vermek gerekirken, davanın  tümüyle reddine karar verilmesi de isabetsiz olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 27.11.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.