11. Hukuk Dairesi 2011/15501 E. , 2013/283 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 14/09/2011 tarih ve 2010/285-2011/293 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili asıl ve birleşen davada, müvekkilinin "..." ibaresini marka olarak tescil başvurusunda bulunduğunu, davalı şirketin başvuruya yaptığı itiraz üzerine Markalar Dairesi Başkanlığı"nca itirazın kısmen kabul edilerek 03.sınıfta yer alan "parfümeri, kozmetik ürünleri, kişisel bakım amaçlı koku vericiler" için başvurunun reddedildiğini, müvekkilinin bu karara yaptığı itirazında YİDK tarafından nihai olarak reddedildiğini, oysa redde dayanak marka ile müvekkil başvurusunun iltibasa neden olabilecek derecede benzer olmadığını, görsel işitsel benzerliğinin bulunmadığını, bütünsel olarak da farklı olduklarını ileri sürerek, TPE YİDK kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, taraf markalarının benzer olduğunu, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı vekili, davacı başvurusu ile müvekkiline ait markalar arasında iltibasa yol açacak derecede benzerlik bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalının "..." markasındaki esas unsurun "..." ibaresi olduğu, davacının başvurusu "..." ibaresi ile benzer olduğu, davacının başvurusundan çıkarılan malların aynen davalının markasında da yer aldığı, iltibasa neden olabileceği bu nedenelerle YİDK kararının isabetli olduğu gerekçesiyle asıl ve birleşen davaların reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 30,20 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 09.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
