Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/7543 Esas 2022/7064 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Mahkemenin 05.03.2013 tarihli 2012/431 Esas ve 2013/162 Karar sayılı ilamıyla hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildikten sonra, denetim süresi içinde yeniden suç işleyen sanık hakkında 14.06.2016 tarihinde açıklanan hükümde, kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre 1.800,00 TL avukatlık ücretinin sanıktan alınmasına karar verilirken, 05.03.2013 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararda hükmolunan 1.200,00 TL vekalet ücretinin mahsup edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından vekalet ücretine ilişkin bölümün çıkartılıp yerine "Katılanın kendisini vekil ile temsil ettirdiği anlaşıldığından, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca takdir edilen 1800 TL maktu vekalet ücretinden, 05.03.2013 tarihli kararla hükmedilen 1.200,00 TL vekalet ücreti mahsup edilerek, 600,00 TL vekalet ücretinin sanıktan alınarak katılana verilmesine" ibaresinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.04.2022 tarihinde hükmün açıklanması koşullarının oluşup oluşmadığına dair ön sorun yönünden Başkan Vekili ...’ın karşı oyu ile oy çokluğu, diğer yönlerden ise oy birliğiyle karar verildi.

KARŞI OY

Dairemizin 21/04/2022 tarih, 2021/7543 Esas, 2022/7064 Karar sayılı çoğunluk görüşüne aşağıdaki sebeplerden katılmıyorum.
Sanığın TCK’nin 203/1, 43/1, 62, 52/2. maddeleri gereğince 3740 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin, 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanması suretiyle kurulan Boğazlıyan Asliye Ceza Mahkemesi’nin 14/06/2016 tarih 2016/173 Esas, 2016/335 Karar sayılı kararı usul ve yasaya aykırıdır.
Sanık hakkında aynı mahkemece 05/03/2013 tarih 2012/431 Es., 2013/162 Kr. sayıyla verilen hükmün CMK’nin 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakıldığı anlaşılmaktadır.
Deneme devresi içinde sanık hakkında Boğazlıyan Asliye Ceza Mahkemesi’nin 24/03/2016 tarih 2016/12 Esas, 2016/168 Karar sayı ile TCK’nin 86/2, 62, 52/2. maddeleri ile doğrudan 2.000 TL APC ile cezalandırılmasına ilişkin kesin olarak verilen hükme istinaden ilgili mahkemesine ihbarda bulunulduğu görülmüştür.
Kesin olarak verilen hükümlerin olağan yargı yolu içinde temyiz incelenmesine konu edilmesi mümkün değildir. Ancak şartların varlığı halinde kanun yararına bozma suretiyle hukuka aykırılığın giderilmesi mümkündür. Dolayısıyla etkin bir yargısal denetime tabi olmayan kesin hükümlerin hükmün açıklanmasına dayanak alınması mümkün değildir. Bu durum iç hukukumuzun bir parçası olan İnsan Hakları ve Ana Hürriyetleri Korumaya Dair Avrupa Sözleşmesinin 6/2. maddesine güvence altına alınan Masumiyet Karinesinin ihlali niteliğindedir.
Bu sebeplerle anılan mahkeme kararının öncelikle hükmün açıklanma koşullarının bulunmadığı sebebi ile bozulması gerektiği düşüncesiyle sayın çoğunluğun düzeltilerek onanması görüşüne katılmıyorum. 21.04.2022