Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/37300 Esas 2018/8930 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK 157/1, 52, 53 ve 51. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü,
Gazeteye ilan vererek suça konu aracını satışa çıkaran katılan ile görüşen sanığın, aracın 31.000 TL bedelle satışı hususunda anlaşarak sözleşme imzaladıkları, bu sırada sanığın aracın satışına ilişkin vekaletname istemesi üzerine, katılanın noterden aracın satışına yetki veren vekaletnameyi düzenleterek sanığa verdiği, sanığın da bu kez aracı deneyip, ustasına göstereceğini söyleyerek katılanın yanından ayrılmasına rağmen bir daha gelmediği, ardından da sanığın ertesi gün elindeki vekaletnameye istinaden suça konu aracı... ’da başka bir galeriye satarak devrettiği, bu surette sanığın hileli eylemlerle haksız menfaat temin ettiği, sanığın tevil yollu ikrar içerir savunması, katılan ve tanık anlatımları, oto satış sözleşmesi, taraflar arasında uzlaşmanın sağlanamadığına ilişkin uzlaştırma raporu ve tüm dosya kapsamından anlaşıldığından, sanık hakkında dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmünde her hangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin suçun sübut bulmadığına ve lehe hükümlerin uygulanmadığına yönelik temyiz itirazının reddi ile hükmün ONANMASINA, 04/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.