Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/3784 Esas 2006/13187 Karar Sayılı İlamı

Davacı,  oda kaydının başlangıç tarihi olan 1979 tarihinin aynı zamanda Bağ-Kur kayıt tarihi olarak   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere kanuni gerektirici sebeplere göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2- Davacı, 1979 yılından itibaren Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitini istemiş, istem mahkemece kabul edilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden davacının vergi kaydının 12.4.1979-22.1.1982 tarihleri arasında olduğu ve tekrar 17.12.1992 tarihinden itibaren başlayarak devam ettiği, şoförler ve otomobilciler odasındaki kaydının 15.1.1993 tarihinden, sicil kaydının 2.1.1996 tarihinden başlayarak devam ederek geldiği, Esnaf ve Sanatkarlar Odalar Birliği Başkanlığındaki kaydının ise 16.7.1979 tarihi itibariyle başladığı ve kaydın halen sürdüğü, 5.12.1998 tarihinden kurum kayıtlarına intikal eden giriş bildirgesi  ile 20.4.1982 tarihinde Bağ-Kur sigortalılığının başlatıldığı, ancak daha sonra kurumca yapılan inceleme sonucunda Birlik Başkanlığı kaydının geçersiz olduğu gerekçesi ile sigortalılık başlangıcının vergi kaydına göre 17.12.1992 tarihi olarak değiştirildiği, prim ödemelerinin 29.8.2003-31.12.2004 tarihleri arasında olduğu ve prim borcunun bulunduğu anlaşılmaktadır.
1479 sayılı Bağ-Kur Kanununda, 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunun 79/10. maddesinde öngörülen ve geçmiş çalışmaların sigortalık hizmet olarak sayılmasının tesbitine imkan veren hükümler doğrultusunda  herhangi bir düzenlemeye yer verilmemiştir. Ayrıca davacının 1479  sayılı yasanın ek geçici 13.maddesinin sağladığı olanaktan süresinde başvurmak suretiyle yararlanmadığı hal böyle olunca geçmiş hizmetlerin tesbitinin yasal olarak mümkün bulunmadığı ve mahkemenin davacının 12.4.1979 tarihinden itibaren Bağ-Kur sigortalısı olarak kabulünde isabet bulunmadığı ortadadır.
Öte yandan davacının kusurunun bulunduğu ileri sürülmediğine göre meslek kaydının Kurumca geçersiz sayılarak sigortalılık başlangıcının 17.12.1992 tarihine çekilmesi uygun görülmemiş, ancak 5.12.1998 tarihinde kurum kayıtlarına intikal eden giriş bildirgesi ile 14.3.1985 tarihinde kabul edilen 3165 sayılı Yasa ile değişik 1479 sayılı Yasanın 24 ve 25. maddeleri uyarınca meslek kuruluşu kaydı itibariyle 22.3.1985 tarihinden itibaren sigortalılığının başlatılması gerekirken, kurumun hatası sonucu mevcut olmayan vergi kaydı üzerinden 20.4.1982 tarihi itibariyle kayıt ve tescilinin yapılması, yasanın aradığı koşulları taşımayan davacı yönünden hak doğurmayacağı da açıktır.
Mahkemece yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular dikkate alınarak davacının isteminin kısmen kabulü ile 22.3.1985 tarihinden itibaren Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitine karar vermek gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. 
O halde davalı kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 27.11.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.