Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/12987 Esas 2022/7046 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu kurum ve kuruluşlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın, müşteki ...'ın kardeşine ait boş evin anahtarlarını ele geçirerek Yusuf'un haberi olmadan katılan ...'a gezdirdiği, evin bir yakınına ait olduğunu beyan ederek evin kiralanması konusunda ... ile anlaşma sağladığı, kira kontratı düzenleyip 400 TL kira bedeli aldığı olayda; sanığın kendisini katılan ...'a, ... yerine kardeşi '...' olarak tanıttığı ve uzun zamandır kullandığı kardeşi '...' kimlik bilgilerine göre düzenlenmiş sahte nüfus cüzdanını göstererek bu kimlikteki bilgilere göre kira sözleşmesinin tarafı olduğu anlaşılmış ise de; somut olayda kullanılan nüfus cüzdanının katılanın ikna edilmesinde ve dolandırıcılık suçunda hile unsuru olarak kullanılmadığı, sanığın katılanı ikna etmek amacıyla evin bir yakınına ait olduğunu söyleyip anahtarları ele geçirerek evi gezdirmek ve kira kontratı yaparak 400 TL kira bedeli altında para almaktan ibaret eyleminin, 5237 sayılı TCK'nin 157. maddesinde düzenlenen 'dolandırıcılık' suçunu oluşturacağı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen “dolandırıcılık” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 21.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.