Hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2012/5933 Esas 2013/28499 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/5933
Karar No: 2013/28499
Karar Tarihi: 03.12.2013

Hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2012/5933 Esas 2013/28499 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Beyoğlu 1. Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, şikayetçi olarak kamuya hizmet eden bir kişiye hakaret suçundan dolayı hapis cezası verildiği belirtilmiştir. Ancak, mahkemece ceza seçimi ile ilgili yeterli ve yasal gerekçeler sunulmadığından ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı ile ilgili uygun bir gerekçe olmadığından, kararın kısmen bozulduğu belirtilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri, Türk Ceza Yasası'nın 125/1. maddesi ve 5237 sayılı Ceza Yasası'nın 3-a fıkrasıdır.
2. Ceza Dairesi         2012/5933 E.  ,  2013/28499 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 2 - 2012/3011
    MAHKEMESİ : Beyoğlu 1. Sulh Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 18/09/2008
    NUMARASI : 2008/136 (E) ve 2008/1283 (K)
    SUÇ : Hakaret

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    25.10.2005 olan suç tarihinin, 25.10.2007 olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
    1-Ceza yasasında, hapis cezası ile adli para cezasının seçenekli yaptırım olarak öngörüldüğü durumlarda mahkemece, öncelikle hapis ya da adli para cezasının neden seçildiğine ilişkin yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeli, daha sonra ise alt ve üst sınırları arasında yasal ve yeterli gerekçe gösterilerek temel ceza belirlenmelidir.
    Somut olayda sanığa yüklenen suç kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçu olup, hakaret suçunun düzenlendiği 5237 sayılı TCY.nın 125/1. maddesinde hapis ve adli para cezası olarak öngörülen seçenekli yaptırım, aynı maddenin 3-a fıkrasında yer alan görevliye hakaret suçunu da kapsadığından, kamu görevlisine karşı hakaret suçundan, seçenekli yaptırımlardan neden hapis ya da adli para cezasına hükmedildiğinin yasal ve yeterli gerekçesi gösterilip, daha sonra hükmedilen hapis ya da adli para cezasının alt ve üst sınırı arasında temel cezanın belirlenmesinde yasal ve yeterli gerekçe gösterilmesi gerekirken, yalnızca hapis cezasının alt ve üst sınırları arasında temel cezanın belirlenmesine ilişkin gerekçe gösterilmesi,
    2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/11-250, 2009/13 sayılı kararında da kabul edildiği gibi, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde nazara alınacak zararın maddi zarar olduğu, manevi zararı kapsamadığı, olayda şikayetçilerin bir tazminat istemi bulunmadığı gibi dosyaya yansıyan maddi bir zararlarının da belirlenemediği, sanığın kasıtlı bir suçtan mahkumiyetinin de bulunmadığının anlaşılması karşısında; sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususundaki kanaat ile hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerekirken “Zarar karşılanmadığından CMK.nun 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına” biçimindeki, yasal ve dosya içeriğine de uygun olmayan gerekçeyle sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 03/12/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.