Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/13550 Esas 2006/13157 Karar Sayılı İlamı

Davacı,  meslek hastalığı sonucu malüliyetinden doğan maddi ve namevi tazminat ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, nitelikçe meslek hastalığı sonucu % 11.3 oranında  meslekte kazanma güç kaybı  nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Davalı tarafından meslek hastalığı nedeniyle % 11.3 oranında meslekte kazanma gücünün kaybedildiğini belirleyen Sağlık Bakanlığı Zonguldak Uzun Mehmet Göğüs ve Meslek Hastalıkları Hastanesinin 18.04.2006 tarihli raporlarına itiraz edildiğine göre, davacının meslek hastalığı  nedeniyle  % 11.3 oranına ulaşmasının tıbben mümkün bulunup bulunmadığı da dikkate alınarak 506 sayılı Yasanın 109. maddesi çerçevesinde Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulundan rapor alınması, ilgililerce buna itiraz olunması halinde, Adli Tıp Kurumu yada Tıp Fakültelerinin ilgili akademik tıp konseyinden rapor alınarak hiçbir kuşku ve duraksamaya yol açmayacak biçimde meslekte güç kayıp oranının saptanmasından sonra davacının tazminatının belirlenmesi gerektiği açıktır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgulara aykırı biçimde ve özellikle davalı vekilinin sürekli iş göremezlik oranına ilişkin itirazları usulünce araştırılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 23.11.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.