Fuhuş - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/8214 Esas 2014/5151 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/8214
Karar No: 2014/5151
Karar Tarihi: 16.04.2014

Fuhuş - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/8214 Esas 2014/5151 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi         2012/8214 E.  ,  2014/5151 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 5 - 2010/327150
    MAHKEMESİ : Akdağmadeni Asliye Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 20.09.2010
    NUMARASI : 2009/62 Esas, 2010/280 Karar
    SUÇ : Fuhuş

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanık hakkında yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    TCK.nın 227/4. maddesinde sayılan “Mağdurun çaresizliğinden yararlanma” kavramı; mağdurun içinde bulunduğu ve üstesinden gelemediği maddi veya manevi anlamda elverişsiz durumdan yararlanmak suretiyle mağdurun fuhşa razı edilmesini ifade etmektedir. Yani mağdurun çaresizliğinden yararlanılarak fuhuş suçunun işlendiğinden söz edilebilmesi için failin mağduru fuhşa sevk veya fuhuş yapmaya razı ederken bu durumdan özellikle yararlanıp, mağdurun içinde bulunduğu olumsuz koşullardan başka türlü kurtulma imkanı bulunmadığı fikri oluşturularak fiile razı edilmesi gerekir. Önemli olan mağdurun failin istediği yönde hareket etmeye, maddi ya da manevi nitelikli bir zorlama sonucunda sevk edilmesidir. Bu çaresizliğin sebebi güçsüzlük, sağır-dilsizlik, akıl hastalığı gibi fiziksel durumlar veya madde veya alkol bağımlılığı, açlık gibi şahsi konuma bağlı durumlardan kaynaklanabilir. Bu açıklamalar göz önüne alınarak değerlendirme yapıldığında sanığın, içinde bulunduğu maddi veya manevi olumsuz durumu ortadan kaldırma ya da çözme olanağı bulunmayan mağdurenin çaresizliğinden istifade etmek suretiyle fuhşa razı ettiği veya cebir veya tehdit kullanarak mağdureyi fuhuş yapmaya zorladığı hususunda kesin ve inandırıcı kanıt bulunmadığı tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından, mevcut haliyle sanığın eylemine uyan TCK.nın 227/2. maddesi gereğince belirlenen temel cezaların koşulları oluşmadığı halde aynı Kanunun 227/4. maddesi ile artırılması suretiyle fazla ceza tayini,
    Kabule göre de,
    Sanığın fuhuşa aracılık suçunu bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdureye karşı birden fazla işlediğinin anlaşılması karşısında, cezasından TCK.nın 43/1. maddesi gereğince artırım yapılmaması suretiyle eksik ceza tayini,
    Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.