Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/13551 Esas 2006/13152 Karar Sayılı İlamı

Davacı, meslek hastalığı sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazmiantın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen   kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı  vekili tarafından  temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, davacının  meslek hastalığı sonucu oluşan sürekli işgöremezlik  oranında  % 9  artış nedeniyle  manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, Sosyal Sigortalar Kurumu Zonguldak   Göğüs ve Meslek Hastalıkları Hastanesi’nin 21.9.2004 gün ve 422 sayılı raporuna göre dava kabul edilmişse de eksik inceleme ile sonuca gidilmesi doğru görülmemiştir.
Davalı yanca, sürekli işgöremezlik oranını belirleyen adı geçen hastane raporuna itiraz edildiğine göre, 13.12.2000 tarihinde % 31,2 olarak belirlenen işgöremezlik oranının % 40,2 oranına ulaşmasının tıbben olanaklı olup olmadığı konusunda,  öncelikle 506 sayılı Yasanın  109. maddesinde öngörülen prosedür uyarınca Kurum Yüksek Sağlık Kurulundan rapor alınması zorunludur. Ancak, bu rapora karşı somut verilere dayanan  bir itiraz olursa Adli Tıp Kurulundan rapor alınarak sonuca gidilir. Yasal prosedür işletilmeden yukarıda yazılı hastane raporu ile yetinerek yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya  aykırıdır.
O halde,  davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 23.11.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.