11. Hukuk Dairesi 2012/17649 E. , 2013/266 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 21.12.2010 tarih ve 2009/283-2010/323 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı TPE vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 1989 yılından bu yana ...’da “...” adlı restoranı işlettiğini ve “...” ibaresini marka ve ticaret unvanı olarak kullandığını, “...” markasıyla tanınır hale geldiğini, markanın 29. ve 43. sınıflarda tescili için davalı TPE"ye başvuruda bulunduğunu, başvurunun “...+şekil”, “...+şekil”, “...+şekil”, “...+şekil” ibareli markalar mesnet gösterilerek 556 sayılı KHK’nın 7/1-b hükmü uyarınca kısmen reddine karar verildiğini, bu karara yapılan itirazın da YİDK kararı ile nihai olarak reddedildiğini ileri sürerek, TPE YİDK"nın 2009-M-3882 sayılı kararının iptalini ve başvurunun kısmen red edilen mal ve hizmetler için de tescilini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, kurum işlem ve kararlarının yerinde olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacı başvurusu ile redde dayanak markaların aynı olmadığı gibi ortalama tüketici nezdinde okunuş, görünüm, anlam ve bir bütün olarak genel izlenim itibariyle ayırt edilemeyecek derecede benzer kabul edilemeyeceği, bu suretle markalar arasında 556 sayılı KHK’nın 7/1-b hükmü anlamında benzerlik olmadığı, başvurunun 5194 sayılı yasa ile 556 sayılı KHK"nın 7/son maddesinin değiştirilmesinden sonra olması karşısında kullanımla ayırt edicilik vakıası kanıtlansa dahi sonuca etkisinin bulunmadığı gerekçesiyle; davanın kısmen kabulüne, TPE YİDK"nın dava konusu kararının iptaline, vakitsiz talep edilen tescil yönündeki fazlaya ilişkin istemlerin reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı TPE vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı TPE vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı TPE vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 5,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 09.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
