Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/16069 Esas 2022/7021 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bilişim sistemlerinin, banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Suça konu sahte çekin aldatıcılık niteliğinin bulunduğu hususunda, gerek Ankara 9.Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/161 Esas sayılı dosyasında gerekse temyize konu dosyada bilirkişi raporu alınmış olması ve 5237 sayılı TCK'nin 158/son fıkrası temel cezayı göstermekte olup, cezayı artırıcı bir düzenleme olmadığından, nitelikli dolandırıcılık suçu yönünden 158/1-son madde hükmü uygulanırken sanığa bu konuda ek savunma hakkı verilmemesi nedeniyle tebliğnamedeki bozma isteyen görüşlere iştirak edilmemiş; tekerrüre esas alınan ilamının mahkeme adının "Ankara" olarak ilave edilmesi ve yine nitelikli dolandırıcılık suçundan hükmolunan adli para cezası, 5237 sayılı TCK’nin 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilirken, infazda tereddüt oluşturacak şekilde hükümde taksit aralığı gösterilmemiş ise de, taksitlerin birer ay ara ile ödeneceği hususunun mahallinde düzeltilmesi mümkün bir eksiklik olduğu kabul edilmiş; Dairemizce de benimsenen, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.01.2018 tarihli, 2017/463 Esas ve 2018/20 Karar sayılı ve 23.01.2018 tarihli, 2015/962 Esas ve 2018/16 Karar sayılı ilamlarında da belirtildiği üzere; hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde uygulanacak olan 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesinde, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesiyle yapılan değişikliğin ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının; infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1)Resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,

2)Nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafisinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
5237 sayılı TCK'nin 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f), (j) ve (k) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde eğer suçtan elde edilen haksız menfaat miktarı belli ise; o takdirde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde, asgari bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı Kanun’un 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezası belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin, sanığın elde ettiği haksız menfaat miktarının çek bedeli 19.700.TL olmasına ve adli para cezası tayinine bu miktar dikkate alınarak "1970 gün" üzerinden başlanması gerekirken, "2.000 gün" üzerinden başlanmak suretiyle sanığa fazla adli para cezası tayini,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK‟nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının adli para cezası ile ilgili kısımlarından "2.000 gün", "1666 gün", "33.320,00.TL" ve "33.320.00.TL" adli para cezası ibarelerinin çıkartılarak yerlerine sırasıyla "1.970 gün", "1641 gün", "32.820.TL" ve "32.820.TL" adli para cezası ibarelerinin eklenmesi suretiyle eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.04.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.