Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/8139 Esas 2014/5137 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/8139
Karar No: 2014/5137
Karar Tarihi: 16.04.2014

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/8139 Esas 2014/5137 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın birlikte kaldığı mağduru bıçakla tehdit ederek ellerini bağladığı ve ağzını bantladığı için kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkum edildiği belirtilmiştir. İddianamede yer alan sevk maddelerinde TCK'nın 109/3a. maddesi bulunmamasına rağmen, dosya kapsamına göre bu maddenin uygulanabilmesi için ek savunma hakkının verilmesine gerek olmadığına karar verilmiştir. CMK'nın 226/2. maddesi gereği cezanın arttırılması veya güvenlik tedbirlerinin uygulanması gerektirecek durumların ilk defa duruşma sırasında ortaya çıktığında 226/1. maddesinin uygulanacağı belirtilmiştir. Kararda açıkça belirtilen kanun maddeleri: TCK'nın 109/3a, CMK'nın 226/1 ve 226/2.

14. Ceza Dairesi 2012/8139 E. , 2014/5137 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İddianamede sevk maddeleri arasında TCK.nın 109/3a. maddesinin bulunmamasına rağmen, iddianame anlatımında sanığın olay günü otel odasında birlikte kaldığı mağdureyi çıkan tartışma sırasında ele geçirilemeyen bıçakla tehdit etmek suretiyle direncini kırdıktan sonra ellerini bağlayıp ağzını bantlamak suretiyle hürriyetinden yoksun kıldığından bahsedilmesi, CMK.nın 226/2. maddesinde cezanın arttırılmasını veya cezaya ek olarak güvenlik tedbirlerinin uygulanmasını gerektirecek hallerin ilk defa duruşma sırasında ortaya çıktığında CMK.nın 226/1. maddesinin uygulanacağı belirtilerek ek savunma hakkının verilmesi gerektiğinin düzenlenmesi, dosya kapsamına göre kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun bıçakla gerçekleştirildiğinin ilk defa duruşma sırasında ortaya çıkan bir durum olmaması, bu itibarla TCK.nın 109/3a. maddesinin uygulanabilmesi için ek savunma hakkı verilmesine gerek bulunmaması karşısında tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 16.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.