Taraflar arasında birleştirilerek  görülen davada;
Davacı, miras bırakanı Y.."ın adına kayıtlı tek taşınmazı olan 43 parsel sayılı taşınmazını ölünceye kadar bakma aktiyle 2.eşi olan davalıya temlik ettiğini, murisin bakma ihtiyacının bulunmadığını, mirasçıdan mal kaçırma amacıyla devrinin yapıldığını ileri sürerek pay oranında iptal tescil, olmazsa tenkise karar verilmesini istemişlerdir.     
Davalı, murise baktığını belirtip, davanın reddini savunmuştur. 
Mahkemece, davanın reddine dair karar Dairece “…belirlenen olgular değinilen ilkeler çevresinde değerlendirildiğinde de miras bırakanın yapmış olduğu temlikin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğu kabul edilerek davanın kabulüne karar verilmesi gerektiği ve maktu ücretine vekâlete hükmedilmiş olmasının da isabetli olmadığı…” gerekçesiyle bozulmuştur. Hükmüne uyulan bozma ilamı gereğince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi   raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
Mahkemece hükmüne uyulan bozma ilamı gereğince muvazaa olgusunun belirlenmesi ve kabul edilmesi suretiyle asıl ve birleşen davaların kabulüne karar verilmiş olması doğrudur. Davalının bu yöne değinen temyiz itirazı yerinde değildir. Reddine, aleyhindeki hükmün bu yön itibarı ile ONANMASINA,
Ancak, birleşen davalar birlikte görülmekle birlikte her bir dava ayrı dava olma niteliğini devam ettirir. Her bir davacının açtığı davaya ilişkin müddeabih ( dava değeri ) dava konusu taşınmazdaki davacıya ait miras payının para olarak karşılığıdır. Bilirkişilerce taşınmazın tamamının 64256 lira olduğu belirlendiğine ve davacıların 1/4’er miras payı bulunduğuna göre her bir davacının miras payının karşılığı değer  üzerinden avukatlık parası ve harcın ise taşınmazın kabul kapsamına alınan davacıların miras payı değerinin 3/4’üne isabet eden miktar üzerinden hesaplanması gerekirken yazılı olduğu üzere fazla avukatlık ücretine ve harca hükmedilmesi doğru değildir.
Hal böyle olunca, davalının bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedene hasren HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  02.12.2010  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.