Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacı vekilinin 16.03.2011 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan soruşturma sonunda üzerine atılı suçla ilgili olarak hakkında ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiğini belirterek CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın reddine ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5271 sayılı CMK"nın 142/1. maddesine göre koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemlerinin kararın kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her halde kararın kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceği, davacının tazminat talebine dayanak teşkil eden Adıyaman Cumhuriyet başsavcılığının, 2006/6239 Soruşturma sayılı dosyası incelendiğinde; davacı hakkındaki ek kovuşturmaya yer olmadığına dair kararın ne zaman verildiği anlaşılamamakta ise de aynı dosya kapsamında 26.01.2007 tarihinde daimi arama kararı da verildiği gözetildiğinde ek kovuşturmaya yer olmadığına dair kararın en lehe uygulamayla 26.01.2007 tarihinde verildiğinin kabulü gerektiği, tazminat davasına dayanak teşkil eden ek takipsizlik kararına karşı itiraz edilmediği, kararın 12.02.2007 tarihinde kesinleştiği davanın 16.03.2011 tarihinde açıldığının anlaşılması karşısında, ek kovuşturmaya yer olmadığına dair kararın kesinleşme tarihini izleyen 1 yıl içinde açılmadığı gözetilerek süresinde açılmayan davanın 6100 sayılı HMK"nın 294. ve devamı maddeleri gereğince reddine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemekle,
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hüküm fıkrasında uygulama maddesi gösterilmeyerek CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması ayrıca davanın tümüyle reddedilmesi karşısında davalı hazine yararına Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin ve davalının yargılama giderlerinden sorumlu olamayacağının gözetilmemesi,



Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. bendinde yer alan “reddine” ibaresinden önce gelmek üzere “davanın 6100 sayılı HMK"nın 294. ve devamı maddeleri gereğince” ibaresinin eklenmesine, hükmün 2. bendinin içeriğinin hükümden bütünüyle çıkartılarak yerine 2. bent olarak “Yapılan yargılama giderlerinin davacıdan alınarak hazineye gelir kaydına,” ibaresinin ve hükme 3. bent olarak “Avukatlık Asgari Ücreti Tarifesine göre karar tarihinde geçerli olan 3.000 TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı hazineye verilmesine," ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.