MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi



Taraflar arasındaki “yetki ve borca itiraz” isteminden dolayı, Özel Dairenin bozma kararı üzerine direnme yoluyla Antalya 3. İcra (Hukuk) Mahkemesince verilen 05.04.2016 tarihli ve 2015/1232 E., 2016/313 K. sayılı kararın oy çokluğu ile ilâve nedenlerle bozulmasını kapsayan ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulundan çıkan 02.04.2019 tarihli ve 2017/12-741 E., 2019/382 K. sayılı kararın, karar düzeltme yoluyla incelenmesi alacaklı vekili tarafından verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla Hukuk Genel Kurulunca dilekçe, düzeltilmesi istenen karar ve dosyadaki ilgili bütün belgeler okunduktan sonra gereği görüşüldü.
Hukuk Genel Kurulunun bozma kararında yer alan açıklamalara göre kararın üçüncü sayfasında "...6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun yetki sözleşmesini düzenleyen 17. maddesinde ise; "Tacirler veya kamu tüzel kişileri, aralarında doğmuş veya doğabilecek bir uyuşmazlık hakkında, bir veya birden fazla mahkemeyi sözleşmeyle yetkili kılabilirler. Taraflarca aksi kararlaştırılmadıkça dava sadece sözleşmeyle belirlenen bu mahkemelerde açılır" düzenlemesine yer verilmiştir" şeklindeki paragrafın, sözleşmedeki yetki şartının somut olayda uygulanma yeri bulunmadığı gerekçesiyle bozma kararından çıkartılması gerektiği Kurulda yapılan görüşmeler sırasında kabul edilmiştir..." şeklinde açıklama yer aldığı hâlde bu kısmın Özel Daire bozma kararı kapsamından çıkartıldığı hususunun Hukuk Genel Kurulu kararının sonuç kısmında sehven belirtilmediği anlaşılmakla;
Bozma kararında yer alan "6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun yetki sözleşmesini düzenleyen 17. maddesinde ise; "Tacirler veya kamu tüzel kişileri, aralarında doğmuş veya doğabilecek bir uyuşmazlık hakkında, bir veya birden fazla mahkemeyi sözleşmeyle yetkili kılabilirler. Taraflarca aksi kararlaştırılmadıkça dava sadece sözleşmeyle belirlenen bu mahkemelerde açılır" düzenlemesine yer verilmiştir" şeklindeki açıklamanın çıkartılmasına,
6217 sayılı Kanun’un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 440. maddesinde sayılan sebeplerden hiçbirine uygun olmayan karar düzeltme isteminin İcra ve İflas Kanunu"nun 366 ve HUMK"nın 440. maddeleri uyarınca REDDİNE, aynı Kanunun 442/3. ve 4421 sayılı Kanun"un 4/b-1 maddeleri gereğince takdiren 450TL para cezasının karar düzeltme isteyenlerden alınarak Hazineye gelir kaydedilmesine, 21.01.2020 tarihinde oy çokluğu ile kesin olarak karar verildi.






KARŞI OY

Hukuk Genel Kurulu’nun 02.04.2019 tarihli ve 2017/12-741 E., 2019/382 K. sayılı bozma kararına karşı yazdığım muhalefet şerhindeki gerekçeler ile karar düzeltme isteminin kabul edilerek yerel mahkemenin direnme kararı uygun bulunup işin esasının incelenmek üzere Yargıtay 12. Hukuk Dairesine gönderilmesi gerektiği düşüncesinde olduğumdan, karar düzeltme isteminin reddine ilişkin sayın çoğunluğun değerli görüşüne katılmıyorum.



KARŞI OY

Karar düzeltme talebine konu olan Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 02.04.2019 tarih, 2017/12-741 Esas, 2019/382 Karar sayılı kararında yer alan karşı oy yazısında belirttiğimiz nedenlerle, karar düzeltme talebi kabul edilerek yetki yönündeki direnme kararı uygun bulunup işin esası incelenmek üzere dosyanın Yargıtay 12. Hukuk Dairesine gönderilmesi gerektiği görüşünde olduğumuzdan, karar düzeltme talebinin reddi yönünde oluşan değerli çoğunluk görüşüne katılamıyoruz.