Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, miras bırakanın maliki olduğu 5 parselde bulunan . Blok bodrum kat .nolu depo ve .. kat . nolu taşınmazlarını satış suretiyle davalı oğluna temlik ettiğini, yapılan işlemlerin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek miras payı oranında tapu iptal ve tescile karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, muvazaa iddiasının kanıtlandığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekilince süresinde temyiz edilmiş olmakla Tetkik Hakimi   raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptal ve tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillere göre; miras bırakan Z. Y.’nun kat irtifakı kurulu 5 parsel sayılı taşınmazda maliki olduğu çekişme konusu 2 nolu mesken niteliğindeki bağımsız bölümü 22.1.1986 tarihinde satış suretiyle aracı kullanarak davalıya yapmış olduğu temlikin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğu belirlenerek bu taşınmaz hakkında davanın kabul edilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davalının buna ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Ancak, çekişmeye konu edinen 7 nolu depo nitelikli bağımsız bölüm kayden dava dışı S.. N..’na ait iken, 22.1.1986 tarihli akitle onun tarafından dava dışı Miralım’a temlik edildiği, ondanda 22.12.1986 tarihli akitle davalı Sedat’a satış suretiyle intikal ettiği  sabittir. Dava dışı ilk malik Seyfettin üzerindeki kayıtlar incelendiğinde, önceden Seyfettin’in paydaş olduğu parsel için BK nun 355 vd maddeleri uyarınca yapılan kat karşılığı inşaat sözleşmesi sonucunda payına karşılık 7 nolu depo nitelikli bağımsız bölümünde özgülendiği ve davacının miras bırakanı Ziya’dan intikal etmediği görülmektedir.
Hal böyle olunca; çekişme konusu 7 nolu bağımsız bölümün miras bırakan ile bir ilgisinin olmadığı gözetilerek bu taşınmaz yönünden davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
Davalının, bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenlerle HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  01.12.2010  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.