MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki kooperatifin feshi davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin üyesi olduğu davalı kooperatifin kurulduğundan beri işlevlerini yerine getirmediğini, üyelerine fayda temin edemediğini, kooperatifin tamamen başkanın güdümünde gayri yasal işlemlerle hayatiyetini devam ettirdiğini ileri sürerek, davalı kooperatifin feshine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; 49 yıllığına kurulmuş davalı kooperatifin, genel kurul taplantılarının her yıl yapıldığı, organsız kalmadığı, ilk 10 yılda az da olsa yapılan faaliyetleri bulunmakta olup, amacına ulaşmadığı ve amacının imkânsız hale geldiği iddialarının doğru olmadığı, kaldı ki Kooperatifler Kanunu"nun 81/7. maddesindeki, “Amacına ulaşma imkânının bulunmadığının ilgili Bakanlıkça tespiti halinde mahkemeden alacağı kararla dağılır.” hükmü karşısında, amacına ulaşma imkânının bulunmadığı hususu yönünden davacının bunu talep etme hakkının bulunmadığı, bu nedenlerle fesih talebinin yerinde olmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1163 sayılı Kooperatifler Kanunu"nun 81. maddesinde kooperatifin feshini isteyebilecek olanlar arasında ortaklar sayılmadığından, davacıların üyesi bulundukları kooperatifin feshini isteyebilmeleri yasal olarak mümkün değilse de, ortaklara TTK"nın 435. maddede yazılı hal dışında fesih davası açma hakkı tanınmayan anonim şirketlere ortakların şirketin TTK"nın 434. maddesinde yazılı hallerden birinin gerçekleşmesi nedeniyle münfesih olduğunun tespitine ilişkin dava açma hakkı bulunduğu ve 1163 sayılı Kooperatifler Kanunu"nun 98. maddesinin yaptığı atıf gereğince TTK" nın 434. maddesinin kooperatifler hakkında da uygulanması gerektiği, ortaklardan birinin kooperatifin anılan maddede yazılı nedenlerle dağıldığının tespitini isteyebileceği doktrinde (Bkz: Çamoğlu/Poroy/Tekinalp, Ortaklıklar ve Kooperatifler Hukuku, 2009, İstanbul, sh, 836) ve Yargıtay"ın yerleşik uygulamasında (Y.11.HD, 07.06.1982 tarih ve 2820 E, 2734 K; 28.10.1982 tarih 4054 E, 4223 K; 22.06.2009 tarih ve 2008/3525 E, 2009/7560 K; Dairemizin 01.02.2012 tarih ve 2011/1723 E, 2012/602 K sayılı ilamında açıklandığı üzere) kabul edilmektedir. Somut olayda davacı, davalı kooperatifin anılan 81. maddesinin 2. fıkrasının ilk cümlesi ve TTK"nın 434/1-2. bendi uyarınca feshine karar verilmesi istenmiş ise de, çoğun içinde az da vardır kuralı gereğince kooperatifin anılan nedenle dağıldığının tespitini istediğinin kabulü gerekir. Ancak mahkemece, kooperatifin amacının imkânsız hale getirdiğinin kanıtlanamadığı sonucuna da varıldığına göre, davacının anılan tespit isteminin bu gerekçe ile reddine karar verilmesi gerekirken, aynı sonuca aktif dava ehliyetinin bulunmadığı gerekçesiyle ulaşılması
isabetsiz ise de, sonucu itibariyle doğru olan kararın HUMK"nın 438/son maddesi hükmü uyarınca, değişik gerekçe ile onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün HUMK.nun 438/son maddesi uyarınca değişik gerekçe ile ONANMASINA, alınması gereken harç peşin yatırıldığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 08.11.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.