Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2014/17099 Esas 2014/16121 Karar Sayılı İlamı

... vekili avukat ... ile ... Bankası A.Ş. vekili avukat ... aralarındaki alacak davası hakkında ... 5. Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla) verilen 17.2.2014 gün ve 2013/640 2014/121 sayılı hükmün taraflar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR
Davacı, 1.400,00 TL asıl alacak, 577,13 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 1.977,13 TL alacağın tahsili için yapılan icra takibine vaki itirazın iptali isteğinde bulunmuş, mahkemece, 17.2.2014 tarihinde davanın kısmen kabulüne icra takibinin 1400,00 TL asıl alacak ve 154,41 TL işlemiş faiz üzerinden devamına, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 YTL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı ve davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.890,00 YTL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacı ve davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçelerinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde davalıya iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 26.5.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.