14. Ceza Dairesi Esas No: 2012/8775 Karar No: 2014/5071 Karar Tarihi: 15.04.2014
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/8775 Esas 2014/5071 Karar Sayılı İlamı
14. Ceza Dairesi 2012/8775 E. , 2014/5071 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 8 - 2011/144955 MAHKEMESİ : Kapatılan Kartal 2. Asliye Ceza Mahkemesi (İstanbul Anadolu 15. Asliye Ceza Mahkemesi) TARİHİ : 16.12.2010 NUMARASI : 2010/164 Esas, 2010/1115 Karar SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanık Fuat"ın aşamalardaki beyanlarında; olay tarihinde katılanın kendisine mesaj atarak iş yerinin önünden kendisini almasını söylediğini, bu nedenle diğer sanık Erdem ile katılanın iş yerinin önüne gittiklerini, Ebru"nun orada bulunanlara işaret ettiğini ve 4-5 kişinin kendilerine saldırdıklarını belirterek, katılanın kendisine göndermiş olduğu mesajları ibraz etmesine karşın, sanığın ve katılanın olay tarihinde kullanmış oldukları telefon numaraları tespit edilip, olay tarihine ilişkin arama ve mesaj kayıtlarının temin edilerek, katılanın sanığa mesaj attıp atmadığı tespiti yerine, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi, Kabule göre de; Hükümden önce 08.02.2008 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK.nın 7/2. maddesi uyarınca sanık yararına olan 5728 sayılı Kanunun 562. maddesinin 1. fıkrası ile değişik CMK.nın 231/5. maddesinde hapis cezası için öngörülen sınırın 2 yıla çıkarılması ve anılan maddenin 2. fıkrası ile de 231/14. maddesindeki soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete bağlı suç olma koşulunun kaldırılması karşısında, mahkemece hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı keza, kısa süreli hapis cezasının TCK.nın 50. maddesi gereğince seçenek yaptırımlara çevrilip çevrilmeyeceğinin karar yerinde tartışılmaması, Sanığa verilen cezanın eylemin teşebbüs aşamasında kalması nedeniyle 3/4 oranında indirim yapılarak 1 yıl hapis cezası verildiği, fakat hükmün 3. bendi son bölümde uygulanan kanun maddesinin "TCK.nın 35. maddesi" yerine, "5237 sayılı Kanunun 62. maddesi " olarak gösterilmesi, Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.