Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/1944 Esas 2020/1597 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1944
Karar No: 2020/1597
Karar Tarihi: 03.07.2020

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/1944 Esas 2020/1597 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen 2018/1944 E. ve 2020/1597 K. sayılı kararda, sanık hakkında maktul'e kasten öldürme suçundan müebbet hapis cezası verilmesine karar verilmiştir. Sanık, yapılan istinaf başvurusu sonucu hükme itiraz etse de, yapılan incelemede suçun sabit olduğu ve hükümde bir isabetsizliğe rastlanmadığı belirlenmiştir. Kararda, suç vasfına ve haksız tahrik indirimi uygulanması gerektiğine yönelik itirazlar reddedilmiştir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 81. maddesi uyarınca müebbet hapis cezası verilmesi gerektiği belirtilen kararda, sanığın atılı suçu tek başına işlediği belirtilerek, TCK'nin 37. maddesine atıf yapılmasının kanuna aykırı olduğu ifade edilmiştir. Ancak bu hususun yeniden yargılamayı gerektirmediği vurgulanarak, hüküm fıkrasının düzeltilmesine karar verilmiştir. Kararda, dosyanın Tokat Ağır Ceza Mahkemesi'ne gönderilmesi ve hükmolunan ceza miktarına göre tahliye talebinin reddedilmesi kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 81. maddesi

1. Ceza Dairesi 2018/1944 E. , 2020/1597 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : Kasten öldürme suçundan kurulan hükme karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine dair.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... müdafii tarafından hükmün duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine duruşma günü belirlenerek sanık müdafiine usulüne uygun olarak tebliğ edilmesine rağmen, sanık müdafiinin belirlenen gün ve saatte hazır bulunmadığı anlaşıldığından duruşmasız olarak yapılan temyiz incelemesinde;
Sanık ... hakkında maktul ...’a yönelik kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, istinaf başvurusunun esastan reddine dair verdiği 03.01.2017 gün, 2016/146 E. ve 2017/8 K. sayılı kararına ilişkin; sanık müdafiinin yasal süresi içerisinde yapmış olduğu temyiz istemi üzerine yapılan incelemede,
Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 03.01.2017 gün, 2016/146 E. ve 2017/8 K. sayılı kararında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin temyiz dilekçesi ve duruşmalı incelemedeki; suç vasfına ve haksız tahrik indirimi uygulanması gerektiğine yönelen temyiz itirazları yerinde görülmemiş olup, sanığın atılı suçu tek başına işlediğinin sabit olması karşısında, ilk derece mahkemesince hüküm kurulurken iştirak kurumunu düzenleyen TCK’nin 37. maddesine atıf yapılması kanuna aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden CMK’nin 303/1-c maddesinin tanıdığı yetkiye istinaden hüküm fıkrasının “Sanık ..."ın maktul ..."ı kasten öldürme suçundan eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nin 81. maddesi uyarınca müebbet hapis cezası ile cezalandırılmasına," ibaresi ile değiştirilmesine karar verilmesi suretiyle DÜZELTİLEN hükme yönelen temyiz başvurularının ESASTAN REDDİNE, aynı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Tokat Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE ve hükmolunan ceza miktarına ve tutuklulukta geçen süreye göre tahliye talebinin reddine, 03.07.2020 gününde oy birliği ile karar verildi.