Davacı, geçirdiği iş kazası neticesinde meydaha gelen maluliyetinin ve işgöremezlik oranının tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, davacının iş kazası sonucu malüliyet oranının tesbi istemine ilişkin olup, mahkemece Adli Tıp Kurumu 2. İhtisas Dairesinin 03.11.2004 tarih ve 4069 Karar Sayılı Kararına göre davacının %37,2 oranında iş gücü kaybının olduğuna karar verilmiş ise de bu sonuç hukuka ve yasaya uygun bulunmamıştır.
Somut olayda Adli Tıp Kurumu 2. İhtisas Dairesinin 15.06.2001 tarihli raporunda sol gözde "midriazis-travmatik katarak, göz dibinde retina dekolman" bulgularına yer verildiği SSK Yüksek Sağlık Kurulu"nun 09.03.2004 tarihli raporunda malüliyetin gerekmediğine karar verilmiş ve SSK Sağlık Dairesi Başkanlığı da 18.05.2004 tarihli yazısı ile malüliyetin %0 olduğunu açıklamış itiraz üzerine Adli Tıp Kurumu 2. İhtisas Dairesinin 03.11.2004 tarihli raporu ile de malüliyetin %37,2 oranında olduğuna karar verilmiştir.506 sayılı Kanun"un 109. maddesindeki yöntem uyarınca ve 28.06.1976/6-4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Adli Tıp Genel Kurulu"ndan "gözde önceden olan bir rahatsızlık olup olmadığı, mevcut rahatsızlığın olayla illiyet bağı bulunup bulunmadığı ve malüliyet oranı konusunda görüş alınmak suretiyle sonuca gitmek gerekirken mahkemece açıklanan bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik araştırma ve inceleme ile karar verilmiş olması usule ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının davalılardan H.-K. A.Ş"ye iadesine 20.11.2006  gününde oybirliğiyle karar verildi.