Mahkemesi : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi

Dava, tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen karara karşı davalı Kurum vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
(Kapatılan) 21. Hukuk Dairesinin bozma kararı sonrası, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi"nce bozmaya uyularak verilen kararın davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
I-İSTEM
Davacı vekili, davacının 30/04/2005 tarihli tevkifatına göre esnaf Bağ-Kur hizmetini takip eden gün olan 08/08/2005 tarihinden tescilinin tekrar yapıldığı 01/11/2005 ile 2009, 2010, 2011 yıllarında kesilen tevkifatları dikkate alınarak 30/09/2009 – 30/07/2011 tarihleri arasında Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitini talep etmiştir.
II-CEVAP
Davalı Kurum vekili aşamalarda; davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
III-MAHKEME KARARI:
A-İLK DERECE MAHKEME KARARI:
İlk Derece Mahkemesince; davanın kabulü ile; 30/04/2005 tarihli tevkifata göre esnaf Bağ-Kur hizmetini takip eden 08/08/2005 tarihinden tescilin yapıldığı 01/11/2005 ile kesilen tevkifatlara göre 30/09/2009-30/07/2011 tarihleri arasında davacının tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine karar verilmiştir.
B-BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
"1-Davalı Kurum vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile; Konya 3. İş Mahkemesi"nin 2018/150 E. ve 2019/48 sayılı kararının yeniden hüküm kurulmak üzere ortadan kaldırılmasına,
a)Davanın kısmen kabulü ile;
Davacının 08.08.2005 - 01.11.2005 tarihleri arasında tarım Bağ-Kur sigortalısı sayılmasına ilişkin talebinin reddine,
Davacının prim kesintileri dikkate alınarak 30.09.2009 - 30.07.2011 tarihleri arasında tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine," karar vermiştir.
IV-TEMYİZ KANUN YOLUNA BAŞVURU VE NEDENLERİ
Davalı Kurum vekili; eksik inceleme ve araştırma ile hüküm kurulduğu, davacının ziraat oda kaydı bulunmadığından geçici 54. maddeden faydalanamayacağı, ayrıca 2009 ve 2011 tarihli prim kesintileri bulunmadığı, Kurum işleminin yerinde olduğundan bahisle hükmün bozulmasını talep etmiştir.
V-İLGİLİ HUKUK KURALLARI VE İNCELEME
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun bozmaya uyma veya direnme başlığı altında 373. maddesinin birinci fıkrasında ""Yargıtay ilgili dairesinin tamamen veya kısmen bozma kararı, başvurunun bölge adliye mahkemesi tarafından esastan reddi kararına ilişkin ise Bölge Adliye Mahkemesi kararı kaldırılarak dosya, kararı veren İlk Derece Mahkemesine veya uygun görülecek diğer bir ilk derece mahkemesine gönderilir"" hükmü, ikinci fıkrasında ise ""Bölge Adliye Mahkemesinin düzelterek veya yeniden esas hakkında verdiği karar Yargıtayca tamamen veya kısmen bozulduğu takdirde dosya, kararı veren bölge adliye mahkemesi veya uygun görülen diğer bir Bölge Adliye Mahkemesine gönderilir."" hükmü düzenlenmiştir. Belirtilen hükümlere göre iki tür Bölge Adliye Mahkemesi kararı Yargıtay"ın temyiz incelemesine konu olabilir. Birincisi, Bölge Adliye Mahkemesinin istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararlarıdır. Bu durumda Yargıtay"ın bozma kararı vermesi halinde dosya karar vermek üzere İlk Derece Mahkemesine gönderilir. İkincisi ise Bölge Adliye Mahkemesinin istinaf başvurusunun kabulüne ilişkin kararlarıdır. Bu durumda Yargıtay"ın bozma kararı vermesi halinde dosya karar vermek üzere Bölge Adliye Mahkemesine gönderilir. Zira bozulan karar ilk derece mahkemesi kararı değil dosyanın esasına girerek dosyanın esası hakkında yeniden verilen bölge adliye mahkemesi kararıdır.
Dosyanın incelenmesinden Yargıtay (kapatılan) 21. Hukuk Dairesinin 30.06.2020 tarih ve 2019/5085 E. 2020/2921K. sayılı ilamı ile davalının istinaf başvurusunu kabul ederek esas hakkında yeniden hüküm kuran Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmuş olduğu ve dosyanın yeniden karar verilmek üzere kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine karar verildiği anlaşıldığı halde, yukarıda yapılan açıklamalar ve Bölge Adliye Mahkemesince (kapatılan) Yargıtay 21. Hukuk Dairesinin 30.06.2020 tarih ve 2019/5085 E. 2020/2921 K. sayılı ilamı doğrultusunda, dosyanın esası hakkında yeniden karar verilmesi gerekirken davalı kurum vekilinin istinaf isteminin esastan reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesinin istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi kararının yukarıda açıklanan nedenlerle HMK’nın 373/2 maddesi gereği BOZULMASINA, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 06/04/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.